شعری از «مبارک نصیری»

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

mobarak nasiri

مرد
ساختمانی وسیع

بلند
تاریک!
شهر
ماشین هایش بیدارند
هوا گرم
زندگی سرد
جنگ!
چشم
روی هم بگذاری
بیرون
روز می شود
و باز
این هیولا
چراغ هایش روشن است
جا
برای آدم ها تنگ
ما
پنج طبقه زیر زمین
هنوز زنده ایم
آفتاب
باشد
نباشد
کارگران
موش ها
کفش های کهنه می جوند
و از کنار اهن ها و سیمان می دوند
زمین آیا می داند
شعر سپید یعنی :
تاریکی
بر زمین
سایه افکنده است!

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

شعری از «مبارک نصیری»

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692