شعر آزاد «غزال مرادی»

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

شعر آزاد «غزال مرادی»

 

1)سنگ

خورشيد چقدر بتابد

تا

آسفالت خيابان بخار شود

وسبزه‌ها از تن پياده رو

سنگ‌هارا كنار بزنند

سنگ‌ها

عادت ندارند

كنار          بروند

كنار             بيايند

كنار            بنشينند

مجسمه می‌شوند وسط ميدان‌ها

گاهي به سرت می‌زنند

گاهي به شيشه پنجره ....

سرت به سنگ بخورد

می‌فهمی‌

شب همه چيز را سرد مي‌كند

حتي مشت‌هايت

كه فراموش كرده اي

براي چه گره شده‌اند

دستت رو می‌شود

وگره طناب محكم تر

تنها

سنگي مي‌ماند

كه ديگران رويش پنجره بكشند

و به تو سلام كنند

2)شمعداني

عبور ومرورخون در رگ‌هايم

وتپشي بي قرار

خيابان تاريك‌تر از آن است

كه به شمعداني سلام كنم

ظرف‌ها نشسته و تلنبار

پيراهنم بوي باروت مي‌دهد

دست از اسلحه ات بردار

با كابوس‌هايم دوئل نخواهم كرد

بودنم

قطره

قطره

نشت مي‌كند

مثل نفتي كه به دريايم می‌ريزي

كبريت بكش

آتش روي آب خوب می‌رقصد

و زن كابوسهايم

دستمزد بيشتري می‌خواهد

تا تو را در آغوش بگيرد

دست از اسلحه ات بردار

ديگر هیچ افسونی به کار نمی آید

دیدگاه‌ها   

#1 ریحانه خاکزاد 1396-01-30 15:25
زیبا بود
ممنون

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692