مسافر نابینا

خودش نمیدانست که راهی که میرود مستقیم است یا راه گمراهی؟ در راه فردی را دیده بود که به او گفته بود: «راهت را گم کرده ای بیا تو را به منزل برسانم.»

 بیچاره مسافر نابینا چکار کند خودش که نشانه های مسیر را نمی دید مجبور بود پشت سر او بی صدا حرکت کند. ولی همانطور که در مسیر حرکت میکرد تا به منزل برسد، فهمید که راهی که پیموده راه گمراهی است و کسی که او را راهنمایی کرده خضر نیست بلکه شیطان است. حواسش را از دست داده بود.

«حیف...! دنیا که هیچی آخرتم هم تباه شد.»

 اینک او پشیمان شده بود، ای کاش او جاهل نبود و چشمانش باز بود قطعا در این صورت در روشنایی چشمانش در مسیر مستقیم زندگی موفق و سفر آخرت حرکت میکرد. درست و غلط را میفهمید و نه در راه گم میشد و نه کسی او را گمراه میکرد.... اما حالا از پشیمانی چه سود؟ خیلی دیر شده است. جهنم انتظار او را میکشد.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دوران بچگی

وقتی روزنامه فروش روزنامه جدید را جلوی در خانه گذاشت، پسرم و پدر ناتوانم هر دو دویدند. یادم آمد که امروز چهارشنبه است و صفحه مخصوص بچه ها چاپ میشود. پسرم فوری دوید و روزنامه را برداشت و صفحه مخصوص بچه ها را برداشت. پدر ناتوانم نیز سعی داشت همان صفحه را بردارد!

همانطور که نگاهشان میکردم، صفحه مخصوص پاره شد و بینشان دعوا راه افتاد!!!