هنری میلر یک جورهایی آدم ولنگاری به نظر می‌آید. اما همین آدم به ظاهر ولنگار کلی آیین و قاعده دارد برای نوشتن. این هم یازده فرمان و مناسک روزانه‌ی میلر برای نوشتن:
«یازده فرمان»
یک- تا کاری را تمام نکردی، دیگری را شروع نکن.
دو- کتاب تازه‌ای شروع نکن، چیزی به «بهار سیاه» اضافه نکن. [بهار سیاه نام کتابی از هنری میلر؛ منظور این‌که نه با کتاب‌های قبلیت ور برو و نه با کتاب‌های بعدیت.]
سه- عصبی نشو. هر کار که می‌کنی آرام و شاداب باش و حرفت را نخور.
چهار- فعالیتت بر مبنای برنامه باشد، نه حال روحیت. وقتش که رسید بایست.
پنج- شاید نتوانی طرح نویی دربیاندازی، اما تلاش که می‌توانی بکنی.
شش- به جای کود دادن، هر روز، آهسته و پیوسته تقویتش کن.
هفت- فراموش نکن که آدمی! جایی برو که دوست داری، کسی را ببین، لبی تر کن.
هشت- اسب مسابقه نباش! از کارت لذت ببر.
نه- اگر خواستی خارج از برنامه کار کن، اما روز بعد جامانده‌ها را به برنامه برسان. تمرکز کن. دایره را تنگ کن. قاطی پاتی نکن.
ده- کتاب‌هایی که دوست داری بنویسی فراموش نکن، اما فقط به کتابی که می‌نویسی فکر کن.
یازده- به نوشتن اولویت بده. نقاشی، موسیقی، سینما، همه‌ی این‌ها در پس باشند.
«مناسک»
صبح‌ها- اگر حال و حوصله نداری، برای تشویق با ماشین تحریر یادداشت‌هایت را دوباره بنویس و مرتب کن. اگر قبراقی شروع کن به نوشتن.
ظهرها- بخشی که رویش کار می‌کنی، با وسواس و با توجه به پلان بخش انجام بده. تغییر ممنوع، انحراف ممنوع. هوش و حواست را جمع کن تا یک کله بخش را تمام کنی.
عصرها- با رفقایت گعده‌ای ساز کن، توی کافه کتابی بخوان. جاهایی را که نمی‌شناسی کشف کن؛ هوا بارانی باشد با پای پیاده، صاف که باشد با دوچرخه. اگر آن روز روز تو باشد کمی هم بنویس. اگر خسته‌ای چیزکی نقاشی کن. یادداشت بردار، جدول بکش. برنامه بریز. نوشته‌هایت را ویرایش کن.
پ.ن: در طول روز به حد کافی برای موزه‌گردی، آماده‌سازی پیش‌نویس‌ها و دوچرخه‌سواری وقت اختصاص بده. پیش‌نویس‌هایی آماده کن برای نوشتن در کافه، راه و قطار. هفته‌ای یک بار برای تحقیق به کتاب‌خانه برو.
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ