به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «من و پلاترو» شامل 138 شعر منثور است که در کنار یکدیگر داستانی واحد را روایت می‌کنند و می‌توان آن‌ها را در قالب داستان خواند. مجموعه شعر «من و پلاترو»، دربردارنده‌ قطعاتی است كه در آن توصیفات متعددی از زندگی، طبیعت و عواطف انسانی به چشم می‌خورد. موسیقی و رنگ مهم‌ترین موضوعاتی است که این شاعر اسپانیایی در اشعارش به آن‌ها می‌پردازد که نمادی از عشق در آثارش هستند. 

ترجمه این اثر از زبان فرانسه و انگلیسی پیش از این در سال 1383 منتشر شده بود و پژمان این بار کتاب را بر اساس متن اسپانیایی آن به فارسی برگردانده است. 

ترجمه پژمان از کتاب «من و پلاترو»، در سال‌های گذشته نیز در دپارتمان‌های زبان و ادبیات اسپانیایی در دانشگاه علامه طباطبایی و بعضی واحدهای دانشگاه آزاد تهران تدریس شده است.
 
بخشی از این کتاب آمده است: «در باغ چه قیامتی بر پا شد! بچه‌ها شادی می‌کردند، دست می‌زدند، مثل سپیده‌دم سرخ می‌شدند و می‌خندیدند، دیانا که از شادی پر آورده بود، دنبال آن‌ها می‌گذاشت و به صدای شاد زنگوله خودش پارس می‌کرد، پلاترو که جو گیر شده بود،‌ با جستی مثل بزغاله بدن سفیدش را آورد جلو، چند تا قر به کمرش داد و ایستاد روی دست‌هاش و به باد مطبوع و پاکی که می‌وزیر جفتک‌هایی حواله می‌کرد...» 

«من و پلاترو» اثر خوان رامون خیمنس با ترجمه عباس پژمان در 256 صفحه و به بهای 11 هزار تومان از سوی نشر نگاه منتشر شده است.

خوان رامون خیمنس، دسامبر سال ۱۸۸۱ در اسپانیا به دنیا آمد و ۲۹ مه ۱۹۵۸ در پورتوریکو درگذشت. این شاعر اسپانیایی جایزه نوبل ادبیات را در سال ۱۹۵۶ دریافت کرد و برخی معتقدند یکی از برجسته‌ترین خدمات وی به شعر مدرن، ارایه ایده «شعر ناب» بوده است. 

وی را به عنوان شاعر و عارف می‌شناسند. او در رشته حقوق تحصیل کرد ولی علاقه فراوانش به ادبیات و شعر، سبب شد مسیر زندگی‌اش به این سمت تغییر کند. خیمنس در دوره‌ای از حیاتش به نامدارترین شاعر اسپانیا تبدیل شد و تاثیر زیادی در شکل‌گیری مکتب مدرنیسم در اسپانیا داشت. «من و پلاترو» مطرح‌ترین اثر اوست که با استقبال گسترده اهالی شعر مواجه شده و به اثری ماندگار تبدیل شده است. 

تاکنون مجموعه اشعاری از وی مانند «ای دل بمیر، یا بخوان» و «من و خرک من» در ایران ترجمه و منتشر شده است. 

عباس پژمان، مترجم این اثر، متولد خرمدشت قزوین، فارغ‌التحصیل رشته پزشكی از دانشكده پزشكی تهران است و نخستین اثرش را در سال 1373 به چاپ رسانده. وی تاکنون علاوه بر کتاب‌هایی که نوشته و ترجمه کرده، داور یک دوره از جایزه گلشیری در بخش رمان و داور چندین دوره از جایزه کتاب سال و کتاب فصل و پروین اعتصامی در بخش ترجمه بوده است. 

«شازده کوچولو»، «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» (بازنویسی برای تئاتر: هارولد پینتر – دای ترویس) ، «سال مرگ ریکاردوریش»، «همه نام‌ها»، «تاریخ محاصره لیسبون»، «والس خداحافظی» و «کاناپه قرمز» برخی ترجمه‌های منتشر شده به قلم وی هستند.