به گزارش خبرنگار مهر، نخستین جایزه ادبی سلمان هراتی که با عنوان «سلام سلمان» روز پنجشنبه گذشته 9 آبان در تالار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر تنکابن برگزار شد با حواشی‌ای همراه بود که قابل توجه‌ترینش در اظهارات علیرضا قزوه، مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری خلاصه شده بود. این اظهارات به برخی از اظهارنظرهای صورت گرفته توسط خانواده و دوستان سلمان هراتی در مورد شخصیت وی باز می‌گشت.

در حالی که قزوه در بخشی از سخنرانی خود به بخش‌هایی از متن یادداشت رسول هراتی فرزند مرحوم سلمان هراتی در بروشوری که همزمان با مراسم این جایزه ادبی منتشر شده بود، اشاره کرد و نسبت به عجول خواندن این شاعر توسط پسرش اعتراض داشت، اما روایت خانواده سلمان هراتی از این مراسم و آنچه آنان بی‌احترامی در حق آنها و سلمان هراتی می‌پنداشتند، حکایت از موضوع دیگری داشت.

خروج شاعران از مراسم بی‌احترامی به سلمان بود

همسر مرحوم سلمان هراتی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: این مراسم و شیوه برگزاری‌اش بی‌احترامی زیادی به همسرم بود و همه تلاش‌های مسئولان استانی را برای گرامیداشت وی بی‌اثر کرد.

وی افزود: مدیرکل ارشاد تنکابن چهار بار به منزل ما آمد تا در نهایت خانواده رضایت به انجام این مراسم داد. صبح روز پنجشنبه نیز من و پسر و دخترم برای اجرای برنامه به سالن رفتیم. به ما تنها اعلام شده بود که این برنامه در سالن خواهد بود، اما ناگهان در میانه برنامه دیدم که شاعرانی که از شهرهای دیگر برای مراسم آمده بودند، پس از چند دقیقه حضور در سالن به منظور حاضر شدن بر مزار سلمان سالن را ترک کردند و این ترک سالن توسط آنها برنامه را عملاً تعطیل کرد.

همسر مرحوم هراتی با تاکید بر اینکه وی و خانواده‌اش از برگزاری مراسم بر مزار سلمان اطلاعی نداشته افزود: این مراسم هم گویا با خبر کردن تمام اهالی روستا و منطقه خرم‌آباد انجام گرفته بود، ولی هرچه بود خارج کردن میهمانان از سالن برای حضور در آن باعث برهم‌خوردن مراسم شعرخوانی و بی‌احترامی به سلمان هراتی شد.

وی تاکید کرد: پسرم صبح که با این منظره روبرو شد، دیگر حاضر نشد تا در مراسم عصر شرکت کند و دخترم نیز به شدت عصبانی بود و به خواست من در مراسم عصر حاضر نشد. من هم تنها با اصرار مسئولان ارشاد تنکابن در سالن ماندم و قصد ترک سالن را داشتم. بسیار هم تاسف خوردم که حاصل تلاش دو سه ماهه برخی دوستان ارشاد برای برپایی این مراسم اینگونه شد و حتی یک تشکر خشک و خالی هم از آنها صورت نگرفت.

اما صحبت‌های رسول هراتی فرزند سلمان هراتی نیز در نوع خود قابل توجه بود.

برای نوشتن در مورد پدرم از کسی اجازه نمی‌گیرم

وی در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد حواشی مراسم بزرگداشت پدر خود اظهار کرد: در مورد بروشوری که در مراسم توزیع شد به شکلی اظهار نظر می‌شود که انگار من متنی را نوشته‌ام و مخفیانه توزیع کرده‌ام. این متن به خواست و سفارش دوستان در اداره ارشاد تنکابن نوشته شد و چاپ و توزیعش نیز بر عهده آنها بود، اما در پایان این بروشور نام خودشان را سهواً نیاوردند. جدای از این من قرار نیست برای نوشتن در مورد پدرم از کسی اجازه بگیرم. من نسبت به پدرم به هر حال شناختی دارم و موضوعاتی را مطلعم که کسی نمی‌داند.

رسول هراتی با اشاره به اینکه از مدت‌ها قبل قرار بوده برای سالگرد پدر از سوی اداره فرهنگ و اشاد تنکابن مراسمی برگزار شود و حوزه هنری و کانون پس از آن خواستار حضور در این مراسم شده‌اند، اظهار داشت: من قول داده بودم که در مراسم باشم، اما متاسفانه گویا در کشور ما رویه شده که برای موضوعات فرهنگی ارزشی قائل نباشیم و همه چیز تنها با ریش سفیدی جلو برود. به نظر من باید در مواردی سفت و سخت جلوی این نوع نگاه و رویه ایستاد. من تا پایان عمرم پسر سلمان هراتی هستم و با کسی هم مشکل شخصی ندارم، اما از روی رفاقت جایی نمی‌روم و از موضع و نگاه خودم هم کوتاه نمی‌آیم.

وی ادامه داد: دو سال پیش هم برای پدرم بزرگداشتی گرفتند که در آن حاضر نشدم. خیلی مراسم‌ها هست که شاید فردی دوست نداشته باشد در آن حاضر شود و طبیعی است که برای این کار نیازی به اجازه گرفتن از کسی نیست.

سعی کردند به مردم القاء کنند به پدرم توهین کرده‌ام

هراتی با انتقاد از طرح موضوع حاضر نبودنش در سالن توسط برخی سخنرانان گفت: اختلاف در نظر و دیدگاه همیشه بوده و هست. ترجیح من هم این بوده که در این مراسم نباشم، اما اینکه این موضوع تحمل نمی‌شود و یا اینکه درباره بخشی از متن نوشته شده توسط من در بروشور مراسم واکنش نشان می‌دهند و سعی می‌کنند به مردم القاء کنند که من به پدرم توهین کرده‌ام، قابل پذیرش نیست. هنوز هم می‌گویم که مرحوم پدرم به گواهی تمام خانواده و افرادی که می‌شناختندش، فردی عجول بود. این به معنی خوب یا بد بودن نیست. اگر عجول نبود، بدون شک در 27 سالگی سه دفتر شعر نداشت. به نظر من بیان این حرف به او آسیبی نمی‌زند، بلکه آنچه به او آسیب می‌زند، این است که پیرامونش را قالبی از تقدس بگیریم.

اهدای جایزه سلام سلمان بدون اجازه خانواده بود

فرزند مرحوم سلمان هراتی در ادامه به موضوع جایزه ادبی سلام سلمان اشاره کرد و گفت: در مورد این جایزه یک بحث حقوقی وجود دارد که آیا می‌شود بدون اطلاع از خانواده وی چنین کاری کرد؟ شاید هم منظوری در این کار نبوده، اما در کشور ما رسم بر این شده که برای این قبیل کارها از خانواده فرد اجازه نگیرند و هر طور که می‌خواهند از نام یک فرد بهره می‌برند. البته من در مقام قضاوت نیستم، اما این نوع حرکت‌ها یک بدعت است.

چرا تصاویر کتاب پدرم تغییر کرد؟

وی در ادامه به ماجرای انتشار کتابی از پدرش در حوزه هنری اشاره کرد و گفت: چند سال قبل کتاب «از این ستاره تا آن ستاره» پدرم در حوزه هنری تجدید چاپ شد. جدای از اینکه این تجدید چاپ هم به اطلاع ما نرسید، پس از انتشار کتاب مشاهده شد که تصویرسازی‌های کتاب را تغییر دادند و کار به شکلی شد که من به عنوان مخاطب بزرگسال از دیدن آن تصاویر می‌ترسیدم؛ چه برسد به مخاطب کودک. به حوزه رفتم و موضوع را گفتم. به من گفتند شما یک نامه بنویس و به ما بده در چاپ بعد اعمال می‌کنیم. این یعنی وقتی به شما احتیاج دارند به شما عزت و احترام می‌گذارند و وقتی می‌خواهی روی اصولت بایستی رفتارهایشان عوض می‌شود.

برخی که پدرم را نمی‌شناسند در موردش اطلاعات غلط می‌دهند

رسول هراتی همچنین گفت: من هفته آخر قبل از اجرای برنامه بود که فهمیدم قرار است به نام پدرم جایزه‌ ادبی داده شود. می‌دانستیم که برنامه بزرگداشتی برای وی از سوی ارشاد تنکابن تدارک دیده شده است، اما بعد گفتند دوستان دیگری از تهران هم می‌آیند و بعد صحبت از جایزه شد؛ در حالی که هیچ اطلاعی از روند برگزاری داوری و سوگیری آن نداشیتم. من هنوز هم نمی‌دانم چه کسانی برگزیده این جایزه ادبی شده‌اند و خیلی هم از روند برگزاری این طور مراسم‌ دل خوشی ندارم.

وی تاکید کرد: خیلی‌های پدرم را نمی‌شناسند و در این دست مراسم‌، حرف‌های اشتباه و بعضا تکراری زدند. برخی حتی اشعار او را اشتباه خواندند. دو سال قبل در ساری در مراسمی حتی کلمه «دولتی» را از شعر او حذف کردند و خواندند و حتی فکر نکردند که این کار نیاز به هماهنگی دارد. باید جلوی این حرکات را به هر شکل گرفت. دوستان بگویند که من باید ساکت باشم؟ آیا سکوت من به معنی این نیست که دو روز دیگر فردی پیدا شود و چیز دیگری به پدرم نسبت دهد؟