هرچه بیشتر در هستیِ درونیام به تأمل و تعمّق میپردازم بیشتر به این واقعیّت پی میبَرَم که تاکنون فرصتهای بسیاری را برای رشد درونیام از دست دادهام، به خصوص هنگامی که به این حقیقت رسیدم که انسان زمانی که همۀ سعی خود را در جهتِ «بسط و گسترشِ آگاهیِ عمیقِ خود»، به کار میبَرَد درمییابد که با شناخت و پرورشِ «خلاقیتِ درونی» قادر به ایجاد چه امکانات و چه فرصتهایی جهت رشد و اعتلای درونیِ خود و حتا دیگران خواهد بود،