در گذشتۀ نه چندان دور که وسایل و شرایط ارتباط جمعی به شکل امروز، اینقدر زیاد نبود و از آن مهم‌تر تعداد افراد با سواد کم‌تر بود؛ بیشتر مردم، چشم و گوش‌شان به دهان افرادی بود که سواد و حوصلۀ خواندن کتاب، روزنامه و مجلات را داشتند. و در زمینه‌های مختلف اقتصادی، تاریخی، اعتقادی و...، اگر فرد را قابل می‌دانستند؛ حرف‌هایش را قبول می‌کردند. حتی به قدرت تحلیل آن‌ها اعتماد می‌کردند.