«آب شدن»

که چشم روی هم گذاشتیم

کتابهایمان

بلای بزرگی می شوند

برای زن وبچه هایمان

سالی بعدازمرگما ن

آنان اتاق کتابهایمان را

خالی می کنند

تمام کتابهایمان رامی گذارند

توی گونی های گندم و

گونی های سیب زمینی و

کیسه ی سیمان و

پلاستیک نایلون کفش و

کارتن های بزرگ

دراتاق ابربارانی ایی روی هم می چینند

دوسال بعد

زن هایمان

بعدازخستگی فراوان

بااعصاب ودرونی خسته 

بی زاری وسرشارازکینه

کارتن وگونی های پر

نایلون وگونی های سیب زمینی سرشارازخاطره را

بامنت...هدیه می کنند به خانه جوانان

درانتهای کوچه ای ازمحله مان

بعدبه خانه بازمی گردندو

دست راحتی وآسودگی وآرامش رابلندمی کنندو

با استراحت ودل ودرونی تهی ازغم واندوه

بااعصابی آرام

دراتاق کتابخانه ی خانه

آرام ...آرام

باسرشارازآسودگی

پاهایشان رادرازمی کنندو

به خواب می روند

کتابهایمان نیز... درآن خانه جوانان

خوراک مارومورچه وموش می شوند

شنبه ی بعد...

زن وبچه هایمان

اتاق کتابخانه ی خانه را

تبدیل به اتاق نهارخوری می کنند

پرازکابینت

قاشق وبشقاب وقابلمه می کنند

روزهای جمعه...

پارتی های بزرگی برپامی کنند

هروقت که سیرمی شوند

قهقه می خندند

نمی گذارندهمسایه ی خسته مان

بخواب فرورود

که به تازگی ازکارگری وشلغم فروشی و

نگهبانی بازگشته؟؟!!

---

«توانه وه»

که سه رماننایه وه

کتیبه کانمان

ده بنه به لایه کی گه وره

بو ژن و منداله کانمان

سالی دوای ئه وه ی سه رمان ئاودیو ده بی

ئه وان ژووری کتیبخانه کانمان

به تال ده که ن

سه رجه م کتیبه کان ده خه نه ناو

فه رده ی گه نم و

گوشی په تاته و

کیسه ی چیمه نتو و

عه للاگه ی نایلونی پیلا و

کارتونی قه به 

له لاژووریکی هه وره بانه که ی که له که ده که ن

دوو سال دواتر

ژنه کانمان

دوای شه که تی و

ماندووبوونیکی یه کجار زور

به میشک و ده رونیکی هیلاک وداته پیوه وه

به بیزارییه کی تاقه ت پرووکینه وه

کارتون وفه رده پره کان

نایلون وگوشه په تاته ی پربیره وه ری

به مه منوونییه وه

به دیاری ده ده نه سه نته ریکی لاوان

له لا کولانیکی گه ره که که کانمان

دواتردینه وه ماله وه و

ده ستی ئوخه ی به رز ده که نه وه

به ئیسراحه ت و

دل و ده روونیکی خه م لی براو

به میشکیکی سافه وه

له ژووری کتیبخانه که ی ماله وه

هیمن...هیمن

لینگی لی راده کیشن و

لیی ده خه ون

کتیبه کانیشمان له وسه نته ری لاوان

ده بنه خوراکی مورانه  ومشک ومیروو

شه ممه ی دواتر

ژن ومنداله کانمان

ژووری کتیبخانه که ی ماله وه مان

ده که ن به ژووری نانخواردن

پری ده که ن له کاونته ر 

که وچک وپلیت وقازان

روژانی هه ینی

ده عوه تی قه به قه به ی لی ده که ن

هه رکه تیر ده بن

عرت عرت پیده که نن

لیناگه رین دراوسی ماندووه کانیان

سه رخه وی بشکینن

که تازه کی له قورکاری وشیلمفروشی و

نوبه تداری هاتوونه ته وه