1-

درتهران

کفش هایم را

دورانداختم

خیابان ...خیابان

ازآن کتابخانه...به آن کتابخانه گشتم

با پای پتی گفتم

مبادا! اشکی ازفروغ فروخزاد

برروی بنای کتابخانه

ریخته شده باشد

گرد وغبارکفش هایم 

رویش بیافتد

تا که رسیدم به تهران

باهزاردست

بوی اشک فروغ را

به رخسارخسته ام پاشاند

باد سپیده دم

2-

تورا

با گناهها خریده ام

تنها این مانده

که تورا

باابربوسه

پاک کنم

اگرباورنمی کنی

لخت شو

تاکه قسم یادکنم

به هردو گنبد پستانهایت

3-

چشمهایت

لحظه هایم را 

به زیبایی

حامله می کند

چیزی اززبانم می بارد

نام تو

نام تو

یادم داد

که  هرگز

ازشمارش اعداد خسته نشوم

به نام تو

نام همه ی گلهارا

بشمارم و

به نام تو

شروع به شمارش همه ی گلهابکنم