باید ضمیر سومی بشوم

شخص در لباس عزا

و زنانگی ام را بکشم

به هر چه تن که می آید،

حتا کوتاه

باید از شخص بگذرم

وطن کنم لباسهایم را که

هر آنکه گرمتر است جنوبتر

باید از عزا بگذرم بی سیاه

که بالاتر ابری ست مغموم،

از آغوش دیگر جا مانده

و بپوشم با او هر آسمان را که آبی اش بیشتر به تن می آید

هر چند مثل سبز درخت تر

مثل ایستاده وطن تر

به هر چه تن که می آید

لباس تر باشم

زنانه تر

عزاتر