3 Iron که با اسامی "خانه‌های خالی" و "چوب گلف" یا "سه آهن" نیز شناخته می‌شود محصول سال 2004 به کارگردانی کیم‌‌ کی‌دوک می‌باشد. این فیلم که یازدهمین ساخته‌ی کیم کی‌دوک کارگردان مشهور کره‌ای می­باشد بیشتر به خاطر عدم وجود دیالوگ بین شخصیت‌های اصلی و استفاده‌ی فوق‌العاده مناسب و خلاقانه از تصاویر برای پیش‌برد داستان فیلم شناخته می­شود. عدم وجود دیالوگ به حدی است که اگر دو جمله‌ی کوتاه شخصیت زن فیلم را نادیده بگیریم دیگر هیچ شخصیت اصلی‌ای در فیلم صحبت نمی‌کند و فقط شخصیت‌های فرعی دیالوگ دارند. 3 Iron یک فیلم به شدت احساسی است که به فلسفه‌ی وجودی انسان و خیال و واقعیت می‌پردازد و موطیف‌های تکرار شونده‌ای مانند بی‌خانمانی، مشکلات خانوادگی و برخورد انسان‌ها در طبقات اجتماعی مختلف با یکدیگر را در خود جای داده است. اما فیلم نه به آسیب‌شناسی این مشکلات بلکه به ادامه‌ی زندگی با وجود این مشکلات می‌پردازد. هر قسمت از این فیلم را می‌شود به شکل‌های متنوعی تعبیر کرد، اما شگفت‌انگیز بودن کار کیم کی‌دوک زمانی مشخص می‌شود که تمام داستان‌های اصلی و فرعی را مانند تکه‌های یک پازل کنار هم قرار می‌دهد و در نهایت تصویری ارائه می‌دهد که برای مخاطب، تکان‌دهنده است. تصویری که یکی از بهترین‌ پایان‌ها در بین کارهای کیم‌ کی‌دوک و سینمای کره است و به همراه موسیقی فیلم تا مدت‌ها در ذهن بینندگان این فیلم باقی خواهد ماند. یکی از نکات جالب در مورد 3 Iron که بعد از اکرانش توانست 12 جایزه و 7 نامزدی از جشنواره‌های مختلف از جمله شیر نقره‌ای جشنواره ونیز را کسب کند این است که کیم کی‌دوک فیلمنامه‌ی این فیلم را در مدت زمان یک ماه نوشت،‌ فیلمبرداری آن را در 16 روز انجام داد، و تدوین آن را در 10 روز به پایان رساند! به نظر می‌رسد ایده‌ی این فیلم چنان خودِ کی‌دوک را تحت تأثیر قرار داده که به سرعت هرچه تمام‌تر آن را ساخته و همان‌گونه که در زبان فارسی می‌گوییم "هر آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند"، عجیب نخواهد بود اگر چنین فیلمی بیننده را نیز تحت تأثیر جهان‌بینی خود قرار دهد. امتیاز این فیلم در سایت آی‌ام‌دی‌بی 8.1 از 10 می‌ّباشد و در سایت راتن‌تومیتوز از منتقدان امتیاز 87 از 100 و از بینندگان امتیاز 94 از 100 دریافت کرده است.

کارگردان، نویسنده، تهیه‌کننده، تدوینگر‌: کیم کی‌دوک/ ژانر: جنایی، درام، عاشقانه/ بازیگران: جائه هی، لی سئونگ‌یون، مین گیو و.../ موزیک: سلویان/ فیلمبرداری: سئونگ‌بک جانگ/ تاریخ اکران: 15 اکتبر 2004/ مدت زمان: 88 دقیقه/ محصول کشور: کره جنوبی، ژاپن/ زبان: کره‌ای/ بودجه: 1 میلیون دلار/ فروش: 2,965,315 دلار.

خلاصه‌ی فیلم:

تائه سوک، جوانِ تنها و درون‌گرایی است که زندگی‌اش ظاهراً در یک موتور خلاصه شده است. او با چسباندن آگهی بر روی درب خانه‌ها و دست نخورده ماندن آن‌ها متوجه می‌شود که کدام خانه‌ خالی است، داخل می‌شود و موقتاً مدتی در آن‌ها زندگی می‌کند؛ اما نه تنها دزدی نمی‌کند بلکه حتی لباس‌های صاحب‌خانه را می‌شورد و یا وسایل خراب را تعمیر می‌کند. یک بار وارد یک خانه‌ی مجللی می‌شود که به نظر خالی است اما یک زن درون آن خانه است و رفتار تائه سوک را زیر نظر می‌گیرد. شب هنگام تائه سوک زن را می‌بیند و متوجه می‌شود که شوهرش او را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهد. تائه سوک از خانه بیرون می‌زند ولی بعد از مدتی به آنجا برمی‌گردد، شوهر را مورد هدف توپ‌های گلف قرار می‌دهد و زن با او فرار می‌کند. آن‌ها به‌‌ همان شیوه در خانه‌های مختلفی زندگی می‌کنند و بدون آنکه با هم حرفی بزنند، عشقی میان‌شان شکل می‌گیرد. در یکی از خانه‌ها پیرمردی را پیدا می‌کنند که به دور از فرزندانش مرده است، آن‌ها پیرمرد را با احترام دفن می‌کنند ولی روز بعد هنگامی که فرزندان پیرمرد به خانه برمی‌گردند آن‌ها راه فرار ندارند و توسط پلیس دستگیر می‌شوند. این دستگیری باعث پیچیده شدن قضایا می‌شود.