مثل درخت در سنگلاخ بخت

تازه ترین مجموعه شعر کوتاه ، ثانیه های گیج از فرناز جعفرزادگان است که 78 اثر کوتاه از این شاعر را در خود جمع نموده است جعفرزادگان در ثانیه های گیج مبهوت لحظات است و می خواهد در این بهت انسان امروز را تفسیر کند او نه فیلسوف است نه شاعر او راوی زندگی روزانه است / ابتدای جاده ایستاده/سایه ای/ که تا ابدیت قد کشیده است/شعر کوتاه جعفرزادگان شعری سهل و ممتنع است به ظاهر ساده اما ساختارمند و پیچیده ... یادت باشد/پرنده هم که باشیم/ یک روز آسمان تمام می شود

شعر جعفرزادگان ترکیبی از کلمات عینی است اما در خدمت مفاهیمی ذهنی او اگر بتواند از ذهنیات به عینیات بکوچد و رویا و ماورا و ماخولیا را از لابلای کلمات بردارد می تواند دل انگیزترین شعر کوتاه را از آن خود کند

با سایه ای هم سایه ام /که ترس را هم/در من ترسانده است/..یا.. به سایه ای فکر می کنم/که رو به خاک/به من فکر می کند/..یا ..اتفاق که نمی افتد/می افتم و/اتفاق می افتد/...یا... ای آبی سلیس /ای جزر و مد اتفاق خیس چشم های من/ با تو ماه سیبی ست/که هر شب در دامن جاذبه ی زمین می افتد/... ضعف این مجموعه شعر در تدوین و انتخاب شعرهاست کاش یک دستی در فرم و ساختار رعایت می شد و شعرهایی گزینش می شد که برای مخاطب شعر امروز ضعف و کاستی تلقی نمی شد

شعر 34 /دید/دوید/رسید/ندید/ یا شعر 55 ای هست_ای نیست/شکل بودن در نیستی زیباتر است/ تا در هستی /...یا شعر 5 ..ای ماجرای هر بیا ، نیا/خط بزن نیا/بیا.............. جعفرزادگان در کتاب اول خود اقرار می کند گیج ثانیه هاست او برای گذر از این مرحله وقت دارد و می تواند خود را به سلامت به مجموعه ی دوم عبوردهد اگر برخلاف تعریف و توصیف دوستان زبان شعر خود را بشناسد و انرژی خود را وقف رسیدن به شعر پاک کند او خیلی از راه را رفته است و می داند که زبان ساده ی شعر چیست و سوژه مداری در شعر امروز چقدر شعر را زیبا می کند تا به شعر ملموس سر زنده و با نشاط خود سرو سامانی بدهد و برای تمرکز اعصاب جارو برقی را روشن کند و در هیاهوی الکتریک به سکوت محض برسد آن چه دیده بنویسد و آن چه نوشته پنهان کند تا فرصتی دیگر و خلوتی دیگر به سراغ شعرها برود آنکه در وهله ی اول خوشایند بود بردارد و بقیه را خلاص کند ../ باور کن اتفاق افتاده است /شکل تازه ای از من/شکلی شبیه باران/ شکلی شبیه مه /شکل کسی که جای من قدم می زندو هوا را می بوسد/ ...................../مثل درخت/در سنگلاخ بخت/ حرف بسیارو/پای مان گیر است/

امیدوارم که هماره سرشار از شعرو شور و شعور باشند