سوگند هوراتی؛ از تقدس تا نفرت!
سوگند هوراتی، توسط ژاک لویی داوید در سبک نئوکلاسیک در سال 1784میلادی کشیده شده و اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می‌شود.
در این اثر، سه برادر ِ هوراتی که در اشتیاق فدا کردن زندگی خود در راه روم می‌باشند، در حال احترام نظامی به پدرشان که شمشیرهای آخته‌ی فرزندان را به‌صورتی پر شکوه بالا نگه داشته است، نشان داده شده‌اند.
منابع اصلی داستانی که در نقاشی داوید ثبت شده است، ریشه در افسانه‌های روزگاران روم باستان دارند. اما لحظه‌ی به تصویر کشیده شده توسط داوید با این کمپوزیسیون و سبک و سیاق، ابتکار خاص خودش است. لحظه‌ای تاریخی در حماسه‌ای خانوادگی اما با ایده‌آل و آرمان‌های ملی‌گرایانه.
این اثر صحنه‌ای است از افسانه‌های رومی درباره‌ی جدالی بین دو شهر رقیب و دشمن؛ در یک طرف روم و در طرف دیگر آلبالونگا و درست در زمانی که سه برادر از خانواده‌ای رومی به‌نام هوراتی پیمان می‌بندند که به جنگ دیرینه‌ی با دشمن از طریق جنگی به سبک دوئل با سه برادر از خانواده‌ای آلبالونگایی به‌نام کوریاتی، خاتمه دهند و این تصمیم و عهد را همچون فریضه‌ای در راه میهن به امری مقدس و والا اعتلا داده‌اند. در تمامی ملل، حماسه‌های ملی برای حفظ میهن و عزت آن، امری باارزش و قدسی محسوب می‌شده. چنانکه در اینجا هم شاهد آن هستیم. شمشیرها بالا برده می‌شوند و همراه با آن دستانی کشیده و عضلانی برای ادای سوگندی که در حکم تعهدی ازلی است برافراشته می‌شوند. وضوح هدفشان توسط استفاده‌ی قوی داوید از کنتراست تونلی به‌خوبی منعکس شده و کمال کنتراست، حضور زنانی است که در ترکیب عاطفه و شجاعت، به سوگ و ماتم نشسته‌اند. مادر و خواهرانی که در حالتی ناامیدانه اما استوار به سرنوشت خونی خود تن داده‌اند. خواهری در لباس سفید در تعهد به یکی از کوریاتی‌ها و دیگری به‌عنوان همسر یکی از هوراتی‌ها در جامه‌ای قهوه‌ای.
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ