میلان کوندرا نویسنده ای که با به تصویر کشیدن بخش هایی از تاریخ اجتماع و تنهایی آدم ها با زخم هایشان به نوعی به اعتراض بر خواسته است. کوندرا پیچیده ترین مسایل فلسفی را در قالب رمان و از زبان شخصیت هایش ، به سادگی مطرح می کند. طوری که خواننده را به تفکر وا داشته که آیا چنین است و بوده و آیا خواهد بود؟

میلان کوندرا دغدغه ی انسان دارد. انسان هایی که رنج می کشند. در لاک پوسیده اشان فرو خزیده اند. به هر شیوه ای زندگی می کنند که راه گریزی ندارند. زندگی جای دیگری است ، در واقع یک رمان تحلیلی است. این اثر به زبان فیلسوفانه ای به رشته تحریر در آمده است. آغاز داستان با زن              ( مادر شاعر) شروع می شود که در فکر چگونه بسته شدن نطفه ی پسرش ( همان شاعر شخصیت داستان ) است. زن نماد آفرینش و زایش و تولد یک زندگی است. نطفه، در حقیقت آغاز پیدایش یک پدیده و اتفاقی انسانی ( که از اوج یک لذت) بوده است و خلقت مهم ترنی بخش جهان هستی و پر از شگفتی است.

از همان آغاز خواننده را با سوال کلیدی هستی و پیدایش روبه رو می کند و هر مخاطبی با آغاز داستان همین سوال را از خود می پرسد و هر کس در ذهنش جوابی برای خودش دارد. ی الااقل می کوشد تا پاسخی بیابد.حقیقتی که فرد هرگز قادر به گریختن از صحنه آمیزش و ریزش نطفه نخواهد بود. اما مکان بسته شدن نطفه ( آمیزش و سکس) در چه مکانی اتفاق افتاده است؟

این رفتار برای زن مهم است که به شخصیت انسان بر می گردد. رفتاری حیوانی که مکانش نباید خدشه ای در شخصیت و غرور انسان وارد سازد. میلان کوندرا در این اثر( زندگی جای دیگری است) انسان ها را در شرایطی سخت قرار می دهد و از این طریق ، شخصیت و استواری آنها را در همان شرایط محک می زند. خیانت، عشق برباد رفته، انسان های سرخورده و مسایل دیگر که به انسان ها و روابط آنها و اجتماع وقت به تصویر کشیده است.

رمان( زندگی جای دیگری است) یک رمان موفقی بوده است که هم دنیای هنرمندان و شاعران و جایگاه آنها را با دیدی روانکاوانه و فلیسوفانه به تصویر می کشد. میلان کوندرا را باید در قفسه ی نویسندگان فلسفی جای داد. خوانش این رمان حتی برای دوبار خواندن هم می ارزد که به دیگر رفقا پیشنهاد می گردد.