با كدام راوي بنويسم؟ اول شخص ، دوم شخص يا سوم شخص

زاويه ديد و ضمير اصلي در داستان مي­تواند اول شخص، دوم شخص يا سوم شخص باشد. زاويه ديد اول شخص نظر شخصي راوي و يا نويسنده را منتقل مي­كند.(من كتاب را خواهم آورد) زاويه ديد دوم شخص به طور مستقيم شنونده يا خواننده را مخاطب قرار مي­دهد.(تو كتاب را خواهي آورد)در زاويه ديد سوم شخص ماجرا توسط يك راوي غايب نقل مي­شود(آن­ها كتاب را خواهند آورد). اگر به كل ماجرا واقف نيستيد از راوي سوم شخص استفاده كنيد.

تغيير در راوي

يكي از مشكلات شايع در نوشتن تغيير راوي است. نويسنده با اول شخص يا سوم شخص شروع مي­كند و سپس بدون هيچ دليلي راوي را به دوم شخص تغيير مي­دهد.

به عنوان مثال:

حتي در شرايط معمولي هم ممكن است از دست كسي احساس شرمساري كنم و اين باعث مي­شود كه تو عصباني و ناراحت شوي.مثلا اگر كسي كه تو او را مي­شناسي بتواند در يك مهماني و يا كلاس باعث خجالت تو شود براي يك غريبه شرمسار كردن تو كار آساني خواهد بود.

چه ايرادي در پاراگراف بالا مي­بينيد؟ نويسنده با اول شخص شروع كرده (از ضمير من براي ابراز مشكل خود استفاده كرده است) و سپس راوي را به دوم شخص تبديل كرده است.معمولا راوي دوم شخص به خواننده اين احساس را منتقل مي­كند كه نويسنده مي­خواهد به او پند دهد. نويسنده از خواننده خود هيچ اطلاعي ندارد پس راوي مابقي جملات اين پاراگراف بايد همانند جمله اول با راوي اول شخص نوشته شود.

يك روش براي انجام اين كار به صورت زير است:

حتي در شرايط معمولي هم ممكن است از دست كسي احساس شرمساري كنم و اين باعث مي­شود كه عصباني و ناراحت شوم.مثلا اگر كسي كه من را مي­شناسد بتواند در يك مهماني و يا كلاس باعث خجالت من شود براي يك غريبه شرمسار كردن من كار آساني خواهد بود.

يكنواختي كليد موفقيت در نوشتن است. اگر با راوي سوم شخص شروع مي كنيد(رايج ترين راوي) بقيه داستان را هم از زبان راوي سوم شخص بنويسيد. اگر با راوي اول شخص مي نويسيد( دومين راوي رايج) باز هم تا پايان داستان راوي اول شخص را حفظ كنيد. اگر با راوي دوم شخص مي نويسيد هم راوي را تغيير ندهيد . يكنواختي كليد موفقيت است.

استفاده از ضمير دوم شخص:

به دلايل مختلف،بسياري از آموزگاران نويسندگي استفاده از راوي دوم شخص را نادرست مي­دانند.راوي دوم شخص زماني قابل استفاده است كه شما در پي خلق لحن غير رسمي و صميمانه باشيد. متني با راوي دوم شخص را بخوانيد، خواهيد ديد كه نسبت به راوي اول شخص و يا سوم شخص بيشتر لحن محاوره­اي دارد.

به اين پاراگراف توجه كنيد:

بايد به مخلوط خوب نگاه كني،گاهي آن را هم مي­زني، در آخر سه ماده اوليه باقي مانده را به آرامي به آن اضافه كن. اگر خيلي سريع بريزي ، روي دستت مي­پاشد.

شما خيلي راحت مي­توانيد متن بالا را بخوانيد چون مستقيما شما را خطاب قرار داده است و به شما مي­آموزد كه در حين پخت و پز چه­كار كنيد. اما همين را با سوم شخص بخوانيد:

مخلوط بايد به خوبي بررسي بشود و بايد هر از گاهي هم زده شود، در آخر بسيار مهم است كه سه ماده اوليه باقي­مانده به آرامي به آن اضافه بشود، اگر به سرعت اضافه بشوند ممكن است روي دست پاشيده شود.

متن بالا خسته كننده و سنگين است، اينطور نيست؟زماني كه مي خواهيد در موردي مخاطب را راهنمايي كنيد راوي دوم شخص از تمام راوي­ها بهتر است. مورد استفاده ديگر براي راوي دوم شخص نوشتن آگهي است:

بشتابيد، رفتار دوستانه مردم را در آبوتز ببينيد! پاركينگ قديمي!

در مقايسه با روي سوم شخص ، جمله­ي بالا حالت فراخواني و دعوت را بيشتر القا مي­كند. راوي سوم شخص جمله بالا به اين شكل است:

خوانندگان گرامي اين آگهي به ديدن رفتار دوستانه مردم آبوتز دعوت شده اند، پاركينگ قديمي!

با اين آگهي مردم آبوتز ورشكست مي شوند، اينطور نيست؟

منبع:

http://www.netplaces.com/grammar/pertinent-points-about-pesky-pronouns/one-two-three-what-person-for-me.htm