راه و روش داستان‌نویسی(1)راشل آرلن سردو/ ترجمه علي شاه علي

چاپ ایمیل تاریخ انتشار:

 

اگر این مقاله را به دقت بخوانید و اصولی را که ارائه می‌دهد به کار ببندید، می‌توانید یک داستان کوتاه بنویسید. این که چه چیزهایی یک داستان کوتاه خوب را می‌سازد، از خواننده تا خواننده فرق می‌کند. برای یک خواننده، داستان برشی از واقعیت است که با یک گره کور محکم، علامت‌گذاری شده است. برای دیگری، شخصیت فریبنده و جذابی است که در یک موقعیت مشخص، بررسی می‌شود. برای سومی، کاربرد اجباریِ دانشی است که بر پایه‌های آینده، بنا نهاده شده باشد و مانند اینها....

قصد دارم، چارچوب‌ها و شالوده‌هایی را که به نظرم همه‌ی داستان‌های خوب، باید داشته باشند، بررسی کنیم. برای خلق یک داستان خوب، باید این مراحل را بگذرانید.

1- خودتان را در زبان غرق کنید

برای آمادگی جهت داستان‌نویسی1، باید در نوشتن داستان به زبان گذشتگان، توانایی‌تان را روی غلتک بیندازید. فرض کنید کسی می‌خواهد آهنگی بسازد. قبل از آن، او احتمالاً در یک گروه موسیقی شرکت می‌کند و حتی پیش از آن، او ممکن است درس موسیقی یا یک ساز تخصصی بیاموزد. او نت‌خوانی را یاد می‌گیرد؛ هارمونی را مطالعه می‌کند. از انواع موسیقی‌های سال، بهترین‌هایش را گوش می‌دهد و ممکن است در یک هنرستان هنرهای زیبا درس بخواند. وینتون مارسالز2، به‌طور ناگهانی تصمیم نگرفت که در یک روز بارانی و در حالی‌که در دوره‌ی نقاهت آنفلوآنزا به سر می‌برد، وارد اولین استودیوی ضبطش شود و شروع کند به نواختن ترومپت.

دین کونز (Dean Koontz) یک نمونه از نویسندگان مخالف «نویسندگی ادیبانه» است و نام «کلاسیک» را بر این روش می‌نهد. او اما هیچ جایگزین دیگری برای بهتر و زیباتر نوشتن در این عصر پیشنهاد نمی‌دهد. او یکی از معدود نویسندگان موفقی است که به‌طور خاص، دوره‌ی آموزشی چندانی را به خود ندیده است. انتقادات اوست که سبب می‌شود سایر نویسندگان بتوانند تفاوت را در نوشته‌های او تشخیص دهند.

اگر می‌خواهید داستان بنویسید، باید شکل و ساختار ادبیات را مطالعه کنید. باید آثار داستان‌نویسان بزرگ را بخوانید؛ از هومر (Homer) شروع کنید و تا استفن کینگ (Stephen King) و جان ایروینگ (John Irving) پیش بروید. خصوصاً بزرگان داستان‌کوتاه را؛ با تورگنف (Turgenev) و چخوف (Chekhov) شروع کنید. هر چقدر که می‌توانید کتاب پیدا کنید. باید کلاسیک‌ها3 را بخوانید و نه این که فقط کتاب‌های معاصر معمولی را. تولستوی (Tolstoy)، بیشتر از دین کونز، نکاتی در مورد نوشتن به شما می‌آموزد. باید زبان نوشتن‌تان را تقویت کنید. مشترک روزنامه شوید. به دوستان‌تان نامه بنویسید. سر کلاس‌های نویسندگی حاضر شوید.

2. اندیشیدن به یک ایده‌ی داستانی

برای یک نویسنده‌ی کارکُشته، این ایده، معمولاً در یک چشم بر هم زدن می‌آید. شما باید یاد بگیرید چه‌طور آن لحظه را شکار کنید. معمولاً بخشی از ایده، در چنین شروعی متبلور می‌شود:

«می‌خواهم داستانی در مورد عمو لئو بنویسم.» یا «تابستانی که در هونولولو زندگی کردیم.» و یا «روزی که کِنِدیِ رییس جمهور، ترور شد.»

خب، تابستانی که ما در هونولولو زندگی کردیم...، بعدش چه می‌شود؟ روی چیزهایی که تجربیات مهم و قابل‌توجه شما را می‌سازند تمرکز کنید. چه نظراتی را می‌خواهید به آن بیفزایید؟ فرض کنید آن چیز، «اسکیت­بازهای حرفه‌ای» باشد.

این مسئله، این جمله را به شما می‌دهد: «اسکیت­بازهای حرفه‌ای در تابستانی که در هونولولو زندگی کردیم.» می‌خواهید درباره‌ی چه چیزشان داستان بنویسید؟ ممکن است مثلاً این طور باشد: «اسکیت بازی که کیف خواهرم را دزدید».

«اسکیت­باز ماهری که وقتی ما یک سال تابستان در هونولولو زندگی می‌کردیم، کیف خواهرم را دزدید». این یک شروع است.

3. زاویه دیدتان را بررسی کنید

«زاویه دید» یک اصطلاح روزنامه نگاری است که اهمیت خاص و ویژه‌ای دارد. شما باید زاویه دید و اهمیت این «سرقت اسکیتی» را مشخص کنید. داستان شما می‌تواند در مورد خود سرقت باشد، یا تعقیب سارق و الی آخر. یا می‌توان اصلاً او را تعقیب نکرد و دوباره با او رو به رو شد، یا دهها حالت دیگر.

اگر می‌بینید که نمی‌توانید یک «زاویه دید» تعیین کنید، به مرحله قبل برگردید و ایده‌تان را اصلاح کنید. شاید یک ایده دیگر لازم داشته باشید.

این مقاله 7 مرحله را بررسی می‌کند. در شماره آینده­ی چوک، 4 مرحله دیگر را برایتان خواهم آورد.

 

 

پانوشت‌ها:

1. در متن اصلی، به روش داستان‌نویسی به زبان انگلیسی اشاره شده، اما در مجموع توانایی نویسندگی به زبان خاصی محدود نمی‌شود. (مترجم)

2. Wynton Learson Marsalis ـ زاده‌ی 18 اکتبر 1961 ـ نوازنده‌ی ترومپت، آهنگساز، رهبر ارکستر، معلم موسیقی و مدیر هنری جَز در مرکز لینکولن. مارسالز، ارزش و اعتبار موسیقی کلاسیک و جَز را، به خصوص برای شنوندگان جوانش بالا برد. در خانواده‌ی مارسالز، موسیقیدان‌های بزرگی در سبک جَز، دیده می‌شوند. (مترجم)

3. در کتب مرتبط با مکاتب ادبی، معانی مختلفی برای واژه ی کلاسیک، آمده است. در اینجا، این واژه به معنی درجه و رتبه‌ی والا و کیفیت و سطح عالی است.

Ali-shah-ali.blogfa.com

 

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

جلسات ادبی تفریحی

jalasat adabi tafrihi

اطلاعات بیشتر

مراسم روز جهانی داستان با حضور استاد شفیعی کدکنی، استاد باطنی و استاد جمال میرصادقی
جلسات ادبی تفریحی کانون فرهنگی چوک
روز جهانی داستان و تقدیر از قبادآذرآیین سال 1394
روز جهانی داستان و تقدیر از فریبا وفی سال 1395
یازدهمین جشن سال چوک و تقدیر از علی دهباشی شهریور 1395

جلسات کارگاهی آزاد

jalasat kargahi azad

اطلاعات بیشتر

تماس با ما    09352156692