فردریک میسترال، به زبان فرانسوی Frédéric Mistral۸ سپتامبر ۱۸۳۰ در شهر مایان فرانسه متولد شد. میسترال نام «فردریک» را به‌یاد کارگر کوچک فقیری که به‌خاطر عشق از کارش فرار کرده بود و کمی بعد به‌خاطر گرمازدگی درگذشته بود بر خود نهاده بود. او تا نه‌سالگی به مدرسه نرفت و سپس والدینش را متقاعد کرد که وی را به مدرسه شبانه‌روزی بفرستند. در سال 1876 با زنی بورگوندی، ماری لوئیس ازدواج کرد. آنان صاحب فرزندی نشدند. ویابتدا در رشته حقوق تحصیل می‌کرد اما بعد از آشنایی با استادش، «ژوزف رومانیل» به‌طور جدی به ادبیات «پرووانسی» روی آورد و از آنجایی‌که پدرش زمین‌دار ثروتمندی بود، توانست با فراغ خاطر، عمرش را صرف زبان و ادبیات «پرووانسی» بکند و در واقع نه تنها به این زبان جانی تازه داد، بلکه آوازهٔ این زبان و این منطقه از فرانسه را به گوش جهانیان رساند
. او برای انتقال اندیشه‌هایش لهجهٌ جنوب فرانسه را برگزید. آکادمی فرانسه به پاس قدردانی از او جایزه‌ای تقدیمش کرد. او بعدها به سبب ابتکار و نبوغ و اصالت هنری آثارش که انعکاس واقعی طبیعت و زندگی مردم زادگاهش بود، جایزه نوبل ۱۹۰۴را به‌طور مشترک به همراه «خوزه اچگارایی» (او یکی از بزرگ‌ترین نمایش‌نامه نویسان کلاسیک و در واقع اسپانیاست) دریافت کرد.
فعالیت‌های بی‌نظیر «میسترال» در جهت احیا و شور بخشیدن به زبان و فرهنگ «پرووانسی»در چند راستا بود؛ از طرفی با خلق آثار ادبی -عمدتاً اشعار و بعضاً داستان کوتاه- قابل‌توجه و ترجمهٔ آنها به زبان فرانسوی توسط خودش، توجه مخاطبین فرانسوی و بعداً اروپایی را به این منطقه و فولکلورش -که در آثارش خیلی پررنگ است- جلب کرد. در آثار «میسترال» توصیف طبیعت و حیات روستایی و دهقانی «پرووانس» و به کارگیری فولکلور، سنت‌ها و آوازهای محلی و... بسیار پررنگ و قابل‌توجه می‌باشد. حتی اولین شعری که از او منتشر شد، شعری بود در باره «حیات روستایی».
علاوه بر این، تلاش‌های «میسترال» در راستای امور تحقیقاتی و زبان‌شناسی درباره فرهنگ و زبان «پرووانسی» هم بُعد دیگری از تلاش‌های بی‌وقفه‌اش در احیا و شناساندن زبان و فرهنگ بومی‌اش بوده است.
«میسترال» در سال ۱۸۵۴ به‌همراه استادش «رومانیل»، و چند نفر دیگر «کانون ادبی فلی‌بریژ» را تأسیس کرد که این
کانون نیز فعالیت‌هایش در راستای احیا و پویایی زبان و فرهنگ «پرووانسی» بود. فرهنگ لغت «پرووانسی_فرانسوی» با نام «گنج فلی‌بریژ» در دوجلد، یکی دیگر از آثار باقیمانده از «میسترال» است.
موزه مردم‌شناسی «پرووانس» هم به‌وسیلهٔ «میسترال» تأسیس شده و هزینه‌اش را نیز از محل جایزه نوبلی که به او اهدا شده بود تأمین کرد.
در متن آکادمی نوبل به مناسبت اهدا نوبل ادبیات به «میسترال» اینطور ذکر شده: «به‌خاطر اشعارش و کارهایی که برای احیای ادبیات نوین پرووانسی انجام داده است.»
«میرایو»، «آخرین محصول»، «کالندو» و... از آثار برجستهٔ «میسترال» هستند.
شهر مایان در جنوبشرقیقسمت فرانسه و در بخش یا کُمونِ «بوش دو رُن» قرار دارد. این شهر در خلال انقلاب فرانسه شکل گرفته و مطالعه تاریخچه وجود آن در ادبیات به‌وجود آمده توسط فردریک میسترال کمک بزرگی در شناخت هرچه بیشترِ یک عنصر در تقدیر و برگزیدگیِ نوبل شیرین خواهد بود. همیشه جنوب نقشی تعیین کننده در ادبیات یک
کشور داشته در حالی‌که میسترال این اندیشه را به‌صورت «شعر» و کاملاً تازه تضمین نمود. از حرکتِ میسترال به‌گونه‌ای جنبشِ ادبی نام برده می‌شود.
در بخش اصلی جنوب فرانسه یعنی؛سنت رِمی «Saint-Rémy-de-Provence» نقاشی در بیمارستان روانی شهر بستری بود. «ون سان ونگوگ» نقاش پرآوازه پُست امپرسیونیسمی هلندی یکسال قبل از خودکشی‌اشیکنقاشی مشهور و بی‌نهایت تأثیرگذار را آفرید که در برابر واکنشِ دریافتگری به اندازه کاملاً فاخر مورد بازدید قرار می‌گیرد. «شب پُرستاره»(Starry Night) نقاشی معروف اوستکه در موزه نیویورک نگهداری می‌شود.
از این باب فردریک میستِرال؛ شاعر بزرگی برای فرانسه محسوب می‌شود، او در شاخصه‌هایی مهم فعالیت ادبی گسترده‌ای نمود.
«میسترال» ۱۰ سال بعد از دریافت جایزه نوبل در سن ۸۴ سالگی در زادگاهش که عمرش را صرف آن کرده بود درگذشت.
از آثارش می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد.
میریو (۱۸۵۹)؛ شعر بلندی که پس از هشت‌سال تلاش به اتمام رسید. این شعر بلند حاوی دوازده آهنگ است که روایت عشق خنثی میسترال به میریو است، دو پرووانسی با پیشینه‌های خانوادگی متفاوت. معنای نام میریو «تعجب» است. داستان این عشق به علاقه والدین میریو برای ازدواجش با پسر ملاک می‌پردازد در حالی‌که میریو عاشق سبد سازی فقیر می‌شود. و پایانی تراژیک دارد که با مرگ میریو زیر نگاه والدینش به پایان می‌رسد. این کتاب به پانزده زبان اروپایی از جمله فرانسه ترجمه شده است.
در سال 1863 آن را برای اجرا در اپرای میرله آماده کرد.
کالندو (۱۸۶۷)؛ شعر بلند
جزایر طلا (۱۸۷۵)
جزیره‌های خدا (۱۸۷۶)
گنجینه پرونسال (۸۶-۱۸۷۹)؛ واژه‌نامه فرانسه
نرتو (۱۸۸۴)؛ شعر بلند
ملکه جین (۱۸۹۰)
شعر رن (۱۸۹۷)؛ شعر بلند
آواز ضربه
آئینه‌ها
Philology یازبان‌شناسی تاریخی:میسترال، در موضوعِ زبان‌شناسی تاریخی، دست برمنابع تاریخ زبانی منطقه با توجه به جنبه‌های ادبی تاریخی و زبان‌شناختی گذاشت. فیلولوژی شاخه‌های متفاوتی دارد که میسترال در بحث نقد آن با زبانِ اُکسیتان شروع به ادغامدر آثارش نمود. زبان اکسیتان از زبان‌های رومی است که در بخش‌هایی از جنوب فرانسه، ایتالیا، موناکو و کاتالونیای اسپانیا صحبت می‌شود. او هم به طوری این زبان را زنده نگاه داشت و هم به‌گونه‌ای باعثِ یک پدیده‌انگاری در ادبیات و ادبیات رمانتیک شد. زبان اُکسیتانِ مُدرن نزدیک‌ترین خویشاوند زبان کاتالاناست. اما میسترال در زبان قدیمیِ آن دست به قلم برد و نحوهٔ آثارِ او با همین نگاه به منسهٔ ظهور رسید. زبان محلی و آنچه که در موسیقی فولک نامیده می‌شود، ادبیاتِ فردریک میسترال بود.
جایزه ادبی نوبل در سال ۱۹۰۴؛ یکی از درخشان‌ترین سال‌ها در ساختارها و ارائه پایه‌هایِ سیستماتیک بود. ■
نخستین بانک مقالات ادبی، فرهنگی و هنری چوک
www.chouk.ir/maghaleh-naghd-gotogoo/11946-01.html
دانلود ماهنامه‌هاي ادبيات داستاني چوك
www.chouk.ir/download-mahnameh.html
شبکه تلگرام کانون فرهنگی چوک
https://telegram.me/chookasosiation
اینستاگرام کانون فرهنگی چوک
http://instagram.com/kanonefarhangiechook
دانلود نمایش‌های رادیویی داستان چوک
دانلود فرم ثبت نام آکادمی داستان نویسی چوک
www.chouk.ir/tadris-dastan-nevisi.html
بانک هنرمندان چوک صحفه ای برای معرفی شما هنرمندان
بخش ارتباط با ما برای ارسال اثر
http://www.chouk.ir/ertebat-ba-ma.html
فعاليت هاي روزانه، هفتگي، ماهيانه، فصلي و ساليانه چوک
www.chouk.ir/7-jadidtarin-akhbar/398-vakonesh.html
دانلود فصلنامه‌های پژوهشی شعر چوک
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ