تورنتون وایلدر، در ۳۰ آوریل ۱۹۴۸ میلادی در شهر مدیسن ایالت ویسکانسین متولد شد. او رمان نویس و نمایشنامه نویس امریکایی بود که در ۷ دسامبر سال ۱۹۷۵ میلادی، زمانی که ۷۸ سال سن داشت، در شهر هامدن ایالت کانتیکت فوت کرد. پدر او روزنامه نگار برجسته و دیپلماتی خوشنام بود که زمان تولد او سردبیر روزنامه بود. او نه ساله بود که پدرش سرکنسول سفارت امریکادر هنگ کنگ شد و همهٔ خانواده به این کشور نقل مکان کردند، اما ۶ ماه بعد از سفر ، او به همراه مادر و خواهر و برادرانش به امریکا برگشتند و پدرش ماندگار شد.
تا ۵ سال بعد که همگی در شانگهای چین دوباره به هم ملحق شدند. « وایلدر» یک سال در چین بود و دوباره به امریکا برگشت. در سال ۱۹۱۵ به دانشگاه رفت و زبانهای یونانی و روم باستان را فرا گرفت. بعد به دانشگاه ییل رفت و در آنجا اولین نمایشنامهاش را با عنوان « شیپور نواخته خواهد شد» نگاشت. با آغاز جنگ جهانی اول، او ۸ ماه در گارد ساحلی خدمت کرد و دوباره به دانشگاه برگشت. در سال ۱۹۲۰ میلادی، پس از اخذ لیسانس، به رم رفت و در رشتهٔ باستان شناسی تحصیل کرد. مدتی بعد به امریکا برگشت و در کنار تدریس زبان فرانسوی در یک مدرسه، نوشتن را ادامه داد. او در سال ۱۹۳۸ با خلق نمایشنامهٔ معروف خود« شهر ما » موفق به دریافت جایزهٔ پولیتزر شد. او قبل از آن در سال ۱۹۲۷ میلادی، رمانی جنجال برانگیز با عنوان « پل خلیج سن لوئیس ری » را نوشت که به تقابل سرنوشت، عدالت و نوع پرستی میپرداخت. داستان سرنوشت پنج مسافری است که از روی پلی که به استواری شهرت دارد، میگذرند و ناگهان پل میشکند و این پنج نفر به خلیج سقوط میکنند. داستان حالتی روایت گونه دارد و کشیشی به نام « برادر جانیپر » راوی آن است که سرنوشت تک تک قربانیان را روایت میکند و سعی در شرح عملکرد قدرت الهی در سرنوشت آدمی دارد. وابلدر در سال ۱۹۶۲ میلادی اولیبن نشان افتخار ملی ادبی را در مراسمی خاص ر کاخ سفید دریافت کرد. ازآخرین رمانهای او میتوان به « روز هشتم » به سال ۱۹۶۷ اشاره کرد. نمایشنامههای او:
پوست دندانهای ما، شهر ما
آثار او در زمینهٔ رمان: روز هشتم.
آثار ترجمه شدهٔ او به فارسی:
پل سن لوئیس ری، مترجم عزیزه عضدی، شهر ما، مترجم مرجان موسوی کوشا، قطاری به نام هیاواتا، مترجم مهین دانشور، شام طولانی کریسمس، مترجم حسن هنرمندی.
آلیس واکر، با نام اصلی آلیس ملسنیور واکر، در ۱۹ فوریه سال ۱۹۴۴ در شهر ایتونتون ایالت جورجیا متولد شد. او شاعر ، رمان نویس، فعال سیاسی بود. از سال ۱۹۶۸ به نویسندگی روی آورد. نام فرزند او ربکاست. این نویسندهٔ امریکایی افریقایی تبار، جایزهٔ پولیتزر را برای رمان« رنگ ارغوانی »در سال ۱۹۳۸ میلادی دریافت کرد.واکر اولین نویسندهٔ سیاهپوستی بودکه این جایزه را گرفت.
جان اشتاین بک، با نام اصلی جان ارنست استاینبک جونیور، در ۲۷ فوریه سال ۱۹۰۲ در سالیناس ایالت کالیفرنیا متولد شد. او رمان نویس و داستان کوتاه نویس بود. او در ۲۰ دسامبر سال ۱۹۶۸ میلادی زمانی که ۶۶ سال داشت، به علت بیماری قلبی درگذشت. او در طول زندگی خود سه همسر با نامهای کارول هنینگ، گویندولین کانگر، الین اندرسون اختیار کرد. او دو فرزند از همسر دم خود با نامهای توماس استاین بک و جان استاین بک چهارم دارد. او یکی از پرخواننده ترین و شناخته شده ترین نویسندگان قرن بیستم امریکاست. از بهترین آثارش میتوان به خوشههای خشم در سال ( ۱۹۳۹ ) اشاره کرد.که
پدر او خزانه دار و مادرش آموزگار بود. او در دانشگاه استانفورد تحصیل کرد و بدون آنکه دانشنامهای دریافت کند، دانشگاه را رها کرد و به نیویورک رفت. در این شهر خبرنگار شد و پس از دو سال به کالیفرنیا بازگشت. مدتی به عنوان کارگر ساده، متصدی داروخانه، میوه چین و...کار کرد و به همین دلیل با مشکلات برزگران و کارگران آشنا شد. سپس پاسبان خانه ای شد و در این زمان وقت کافی برای خواندن و نوشتن را پیدا کرد. زمانی که جهان به سرعت به سمت مدرنسیم پیش میرفت و ادوات جدید کشاورزی جایگزین بیل و گاوآهن میشد، او در اندیشهٔ غم و درد و رنج آنان بود. او نخستین اثرش را به نام « جام زرین » در سال ۱۹۲۹ نوشت. نگاه انسان دوستانه و دقیق او به جهان پیرامون و چهرهٔ رنج کشیدهٔ خودش سبب درخشش او در نوشتن آثاربی چون« موشها و آدمها» و « خوشههای خشم » شد. خوشههای خشم او در سال ۱۹۳۹ میلادی منتشر شد و
جایزهٔ پولیتزر را از آن خود کرد. استاین بک به سبب خلق این آثارش جایزهٔ نوبل سال ۱۹۶۲ میلادی را برد. از نوشتههای دیگر او به چراگاههای آسمان، به خدایی ناشناس، تورتیلافلت، دره دراز، ماه پنهان است، دهکدهٔ از یاد رفته، کره اسب کهر، شرق بهشت، مروارید و پنجشنبهٔ شیرین میتوان اشاره کرد. خوشههای خشم او برندهٔ پولیتزر شد، نمونهای از زندگی طبقهٔ کارگر امریکا و کارگران مهاجر در دورهٔ رکود بزرگ هستند. البته او در اواخر عمر، مانند جورج اورول از مواضع چپ خود اظهار ندامت کرد و از جنگ امریکا در ویتنام علیه حکومت کمونیستی آن نیز پشتیبانی کرد. حتی خود به ویتنام رفته و به قول خود « از عملیات قهرمانانه » سربازان امریکایی گزارش تهیه میکرد.■