آشنایی با برندگان جایزه نوبل ادبیات سال 1989 «کامیلو خوزه سلا»؛ «مائده مرتضوی»/ اختصاصی چوک

چاپ ایمیل تاریخ انتشار: 05 خرداد 1395

آشنایی با برندگان جایزه نوبل ادبیات سال 1989 «کامیلو خوزه سلا»؛ «مائده مرتضوی»

کامیلو خوزه سلا رمان‌نویس و شاعراسپانیایی به سال ۱۹۱۶ چشم به جهان گشود وی بعد از دوره ابتدایی و متوسطه در دانشگاه به تحصیل در رشته پزشکی پرداخت، ولی بعدها به ادبیات روی آورد. وی توانست در سال ۱۹۸۹ جایزه نوبل ادبیات را دریافت نماید.

ویتنها رمان‌نویس جمع کوچک پنج نفره از نویسندگان اسپانیایی زبان بود که در سال 1989 به خاطر آنچه آکادمی سلطنتی سوئد از آن به نگرشی ژرف و غنی که با دلسوزی مهار شده، دیدگاهیچالشطلبانهازآسیب‌پذیری انسان ارائه می‌دهد یاد کرد به دریافت جایزه نوبل ادبیات نائل آمد. سِلا در طول حیات پربار خود مجموعاً بیش از هفتاد اثر ادبی منتشر کرد که از میان آن‌ها می‌توان به داستان‌ها و مقالات متعدد، شعر، سفرنامه و یازده رمان بلند اشاره کرد. خالق سبک «رئالیسم سیاه» در داستان نویسی و نویسنده آثار منثوری که صراحت و لحن تلخ آن‌ها به سختی با ادبیات غنایی نویسندگان پیش از او در تعارض است. وی فرزند ارشد خانواده ای مرفه بود. مادرش انگلیسی و پدرش اسپانیایی و کتابخوانی دو آتشه و نویسنده ای تفننی بود. آنگونه که سلا از این دوران بی دغدغه می‌نویسد: «دوران کودکیم آنچنان در شادمانی گذشت که بزرگ شدن را برایم مشکل می‌کرد.» تحصیلات حقوقی سلا در دانشگاه مادرید با طغیان جنگ داخلی اسپانیا در سال 1936 دچار وقفه شد اما او حتی پس از جنگ نیز موفق به اتمام هیچ‌یک از سه رشته تحصیلات دانشگاهی خود از جمله حقوق نشد. در طول دوران جنگ سلا به عنوان سرجوخه در جناح وابسته به فرانکو به خدمت مشغول شد اما پس از واقعه تلخ جنگ با نفی رژیم دیکتاتوری فرانکو اقدام به چاپ یک مجله ضدفاشیستی کرد که بعدها به تریبون آزاد مخالفان حکومت استبداد تغییر ماهیت داد.

"خوسه سلا" یک شخصیت جنجالی بود که از معروف‌ترین آثار او از کندو و خانوادهٔ پاسکوآل دوآرته می‌توان نام برد. هیأت داوران آکادمی نوبل، رمان خانوادهٔ پاسکوآل دوآرته را محبوب‌ترین اثر داستانی اسپانیولی‌زبان پس از دون کیشوت ِ سروانتس نامیدند.

خوزه سلا در سال ۱۹۹۰ از همسر اول و مادر تنها پسرش «ماریا دل روزاریو کونده» جدا شد تا بتواند با روزنامه‌نگاری به نام «مارینا کاستانو» ازدواج کند.

کامیلو خوزه سلا در اثر عارضه قلبی در 17 ژوئیه سال 2002 در سن 85 سالگی، بدرود حیاتگفت.

برخی از آثار خوزه سلا عبارت‌اند از:

رمان

خانواده پاسکوال دو آرته (۱۹۴۲)

ماجراهای تازه و بدبیاری‌های لاساریو دو تورس (۱۹۴۴)

سفر به آلکاریا (۱۹۴۸)

کندو (۱۹۵۱)

از مینو تا بیداسو (۱۹۵۲)

خانم کالدول با پسرش سخن می‌گوید (۱۹۵۳)

کاتیرا (۱۹۵۵)

سان کامیلو ۱۹۳۶ (۱۹۶۹)