بی‌شک کودکانی را دیده‌اید که بعد از تماشای یک فیلم رزمی چگونه خود را جای شخصیت‌های آن فیلم گذاشته و شروع کرده‌اند به تقلید حرکات بازیگران. اما آیا این موضوع تنها محدود به کودکان است؟ آیا تا به حال با دیدن فیلمی غم‌انگیز برای لحظاتی حتی کوتاه دچار اندوه نشده‌اید؟ بی‌گمان نمی‌شود تاثیرگذاری فیلم بر روی انسان‌ها و حتی فراتر از آن، یک جامعه را انکار کرد. به عنوان مثال حتماً خیلی از شما سریال کارتونی "فوتبالیست‌ها" را به یاد دارید. بسیاری از جامعه شناسان ژاپنی، پیشرفت و تحول فوتبال این نسل از کشور ژاپن را وامدار همین سریال کارتونی می‌دانند.

اما این موضوع تنها محدود به این سریال نمی‌شود. اگر فیلم‌های بزرگی همچون "پاپیون" و "فرار بزرگ" را بخاطر داشته باشید باید این نکته برایتان جالب باشد که بدانید این شاهکارها چگونه باعث شده بودند در آخرین دهه‌ی قرن بیستم میلادی از آمار فرار از زندان‌ها در کشور ایالات متحده کاسته شود. حتماً پایان این فیلم‌ها را بخاطر دارید! می‌توان مثال‌های بسیار زیاد این چنینی آورد و تاثیرات فیلم و سینما را بر روی مخاطبانش نشان داد. اما آیا تمام فیلم‌ها تاثیراتی مثبت دارند؟ درگذشته‌ی بالیوود و سینمای هند زمانی بود که اکثر فیلم‌ها، در بیشتر موارد شخصیت‌هایی اصلی با تیپی ثابت داشتند و پایانی خوش. از خصوصیات آن‌ها می‌توان اشاره کرد به قدرت جسمانی بالا و ظلم ستیزی. اما این قهرمان‌ها مشکلی بزرگ داشتند و این مشکل قانونمند نبودن بود. کار به جایی رسید که عده‌ای با تماشای اولین فیلم که پایان تلخی داشت، دست به آتش کشیدن سینماها زدند. آری! سینمای بالیوود داشت ضربه شصت فرزندی که خود تربیت کرده بود را می‌چشید.

چرا باید فیلم‌هایی ساخته شود که باعث تاثیرگذاری منفی در جامعه می‌شود؟ صرف نظر از سازنده‌هایی که ناآگاهانه این کار را می‌کنند باید گفت گاهی خواستگاه فیلم متفاوت است و جامعه هنوز ظرفیت این را ندارد فیلمی که متوجه فرهنگی متفاوت است را به راحتی هضم کند. گاه هم قضیه سیاسی می‌شود. برای مثال ممکن است کشوری که خود را متحمل یک جنگ می‌بیند شروع به ساختن فیلم‌هایی کند که در آن شخصیت‌های اصلی، قهرمانان جنگی هستند. در بسیاری موارد دیگر هم عقیده‌های شخصی فیلم ساز در میان است. ما در انتهای فیلم شاهکاری چون "داگویل" شاهد یک کشتار جمعی بودیم و جالب اینجاست که کمتر مخاطبی از این پایان ناراضی بود. پس به راستی که می‌توان مهر تاییدی زد بر این موضوع که سینما به مانند یک چاقوست که هیچ راهی برای استفاده نکردنش وجود ندارد؛ و این چاقو، هم در دست سازندگانش است هم در دست مخاطبان.

نخستین بانک مقالات ادبی، فرهنگی و هنری چوک

http://www.chouk.ir/maghaleh-naghd-gotogoo/11946-01.html

داستان های حرفه ای ادبیات ایران و جهان را از اینجا دانلود کنید.

http://www.chouk.ir/downlod-dastan.html

دانلود ماهنامه‌هاي ادبيات داستاني چوك و فصلنامه شعر چوک

http://www.chouk.ir/download-mahnameh.html

دانلود نمایش رادیویی داستان چوک

http://www.chouk.ir/ava-va-nama.html

دانلود فرم پیش ثبت‌نام آکادمی داستان نویسی چوک

http://www.chouk.ir/tadris-dastan-nevisi.html

فعاليت هاي روزانه، هفتگي، ماهيانه، فصلي و ساليانه كانون فرهنگي چوك

http://www.chouk.ir/7-jadidtarin-akhbar/398-vakonesh.html

بانک هنرمندان چوک صحفه ای برای معرفی شما هنرمندان

http://www.chouk.ir/honarmandan.html

شبکه تلگرام کانون فرهنگی چوک

https://telegram.me/chookasosiation

اینستاگرام کانون فرهنگی چوک

http://instagram.com/kanonefarhangiechook

بخش ارتباط با ما برای ارسال اثر

http://www.chouk.ir/ertebat-ba-ma.html