این یک داستان نیمهواقعی است از یک عکس کاملاً واقعی. جزئیات، اسامی و به عبارتی هر آنچه از کمترین اهمیتی برخوردار است خیالی و ساخته ذهنِ نویسنده است و مابقی واقعیتی است تلخ و دردناک...
اواسط بهار بود. خانواده برایان که از آقای برایان، خانم برایان و جک، پسر 19 ماههشان تشکیل میشد، تصمیم گرفتند برای مدتی به خانه ساحلیشان در هِرموسا بیچ 1 بروند. از وقتی جک به دنیا آمده بود، آنها کمتر فرصت کرده بودند به آنجا بروند. آقای برایان با اینکه سن زیادی نداشت اما عاشق این بود که هر صبح پس از صرفِ صبحانه در کنار خانواده کوچکش به ایوان خانه برود، با حوصله تمام سیگاری بپیچد و بعد مثل پیرمردها روی صندلی لهستانیاش بنشیند و درحالیکه به موزیکی از باخ گوش میدهد، ساعتها به موجهای دریا خیره بماند. خانم برایان عاشق گل و گیاه بود. او میتوانست از صبح تا شب در باغ زیبایشان سرگرم شود، بدون آنکه گذر زمان را احساس کند.
آن روز هم احتمالاً میتوانست یکی از همین روزهای دلچسب باشد. خانم و آقای برایان مشغول کارهایشان بودند و جک کوچولو نیز که به نظر میرسید از خانه ساحلیشان خوشش آمده، بیسروصدا در باغ مشغول بازی بود. کمی بعد او از باغ به سمت ساحل رفت و این اولین تجربه او از برخوردِ پوستِ لطیفش با ماسههای داغ بود و حالا چه لذتی بالاتر از اینکه خود را به ماسههای خیس و فشرده لب ساحل برساند که با هر موج، کفآلود و خنکتر میشوند. جک کوچولو که از این همه کشف عظیم به وجد آمده بود، با موجهای دریا، همبازی جدیدش همراه شد و طولی نکشید که دریا بدن سرد، سفید و بیجانِ او را به ساحل برگرداند.
خانم و آقای برایان وقتی فهمیدند چه بر سر کودکشان آمده، همان عکسالعملی را نشاندادند که هر پدر و مادری در این موقعیت نشان میدهند. آنها شروع به جیغ کشیدن و فریاد زدن کردند. جان ال گانت (John L.Gaunt) عکاس لسآنجلستایمز که در آن لحظه در حیاط خانه ساحلیاش روی صندلی لم داده بود و در افکار خود سیر میکرد، با شنیدن جیغ و فریادها، خیلی سریع دوربین عکاسیاش را برداشت و به سمت ساحل رفت و با این صحنه روبهرو شد:
و همان لحظه چندین عکس از این زوج ِجوانِ پریشانحال و سرگردان گرفت.
صبح روز بعد، این عکس در روزنامه لسآنجلستایمز چاپ شد و همین عکس گانت را برنده جایزه پولتیزر کرد. بلافاصله بعد از انتشار عکس، سیل عظیمی از تحسینها و انتقاداتِ تند گانت را احاطه کرد. در این میان برخی بر این عقیده بودند که عکس گرفتن از این صحنه دردناک، کاری غیراخلاقی بوده است. هرچند یک عکاس وظیفه ثبت لحظات را دارد بدون دخالت و قضاوت در آنچه رخ میدهد اما شاید یکی از دلایلی که منجر به زیر سوال رفتن عمل گانت شد این بود که او همان موقع دختری 3 ساله در خانه داشت و در نتیجه انتظار میرفت به راحتی این زوجِ جوانِ مفلوک را درک کند و با انتشار عکسشان، غم این فاجعه را برای آنها دو چندان نکرده و از آنها چهرهای از پدر و مادری بیمسئولیت نسازد.
جان ال.گانت متولد 1924 در کالیفرنیا است. او در سال 1955 برنده جایزه پولتیزر شد. گانت در نیروی هواییِ ارتشِ ایالات متحده در جنگ جهانی دوم خدمت کرده و فارغالتحصیل رشته جانورشناسی است. گانت در سالهای 1950 تا 1988 برای مجله لسآنجلستایمز عکاسی کرد. او در سال 2007 درگذشت. ■