رباعی از کلمه ی رباع  به معنی چهارتایی گرفته شده است.
رباعی شعری است چهار مصراعی که بر وزن "لاحول و لاقوة الابالله" سروده می شود.
قالب، یک قالب شعر ایرانی است، که در زبانهای دیگری (از جمله عربی و ترکی و اردو) نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
سه مصراع اول رباعی تقریباً مقدمه ای برای منظور شاعر هستند و حرف اصلی در مصراع چهارم گفته می شود.

رباعی در قدیم را از لحاظ موضوع می توان به سه دسته تقسیم کرد:
الف) رباعی عاشقانه: مثل رباعی های رودکی
ب) رباعی صوفیانه : مثل رباعی های ابوسعید ابوالخیر ، عطار و مولوی
ج) رباعی فلسفی: مثل رباعی های خیام