چه بسیارند افرادی‌که برای شعر و ادبیات این سرزمین زحمات زیادی کشیده ­اند و هرگز عادت به سر و صدا و حاشیه ­سازی نداشته­ اند. خانواده‌­ی «الیاسی» یکی از این خانواده­ هاست که با صبر و اشتیاق و امید، سال‌های سال است که منزل شخصی­شان را میعادگاه شاعران و شعردوستان کرده است و تمامی زحمات و دردسرهای همچنین فعالیت­هایی را، فقط و فقط به‌خاطر عشق و علاقه‌ی ذاتی و حقیقی به شعر و ادبیات، به‌جان خریده ­اند. چندسالی می‌شود که از نزدیک ایشان را می‌شناسم و حقیقتاً چیزی جز نجابت و انسانیت از آنان ندیده ­ام.

انجمن ادبی «آفاق» مدت مدیدی‌ست در منزل ایشان برگزار مي‌شود.

این انجمن از مهرماه سال 1372 به‌همّت سه‌تن از شاعران فرهنگی (زری‌داد اسفندآبادی، مرحومه منصوره فیلی و محمد قولی میاب) در منطقه 4 تهران با نام انجمن «افق» شروع به‌کار کرد. در طی 6 سالی که با چنین نامی فعالیت داشت از حضور بزرگانی چون فریدون مشیری بهره‌مند شد.

بسیاری از شاعران مطرح معاصر، فعالیت­شان را با این انجمن آغاز کرده ­اند چون یکی از بارزترین ویژگی‌های این انجمن، توجه متمرکز صرفاً به شعر و ادبیات است. از سال 78 تاکنون، انجمن با تغییر نام به «آفاق» و با مسئولیت بانو «زری‌داد اسفندآبادی» جمعه ­های آخر هر ماه در منزل شخصی ایشان در دو بخش تشکیل می­ شود: در قسمت اول نقد و آموزش با اجرای بهمن زدوار و حضور استادان نقد و بررسی (اصلان قزللو و حسین فرید‌زاده) و قسمت دوم ویژه­ی شعر­خوانی شاعران و استفاده از سخنان میهمانان ویژه جلسه می‌باشد که اجرای این بخش به‌عهده آقای حسن همایی است. انجمن آفاق در این مدت از حضور شاعرانی چون علی باباچاهی، مهدی فرجی، رسول یونان، فرید احمدی، مسعود میری، کیومرث منشی‌زاده، علیرضا راهب، هرمز علی­پور، سینا به­منش، مریم جعفری، محمدرضا احمدی، بهزاد زرین‌پور، رضا شنطیا و... بهره برده است.

وظیفه­ ی خود می­ دانیم که از زحمات تمام سال ­های این خانواده صمیمانه تشکر نماییم.