داستانِ «باغ‌های تَسلّا»، داستانِ یک زوج جوان به نام طلا و سردار است. طلا دوازده سال دارد و سردار هفده سال را تمام کرده است. سال 1299 تقویم ایرانی است؛ پایانِ یک قرن، پایانِ قریب الوقوع پادشاهی سلسلۀ یکصد و سی سالۀ قاجار و آغاز یک سلسلۀ سلطنتی جدید. چهارده سال از انقلاب مشروطۀ ایران گذشته است و جهان شاهد انقلاب بزرگ روسیه و خاتمۀ جنگ جهانی اول است.

پریام[1] هنوز جوان بود که به تاج و تخت شهر ایلیون[2] یا ترویا[3] رسید. او نخست همسری به نام آریسبه[4] برگزید و از او صاحب پسری به نام آیساکوس[5] شد. آیساکوس از پدربزرگِ مادری خویش هنر خواب گزاری را آموخت.

عدالت اجتماعی و عینیت‌بخشیدن به برابری حقوقی و تساوی مدنی از برخورداری منابع عمومی و موقعیت‌های اقتصادی، اجتماعی و صنفی، از پارادیم‌ترین چیزهایی است که در نیات هدفمند هنرمندان و مؤلفان بدل به آثاری حماسی، عاطفی، سیاسی و درنهایت امیدواره‌ای منتج برای بیان آزادی بوده و هست.

درباره کتاب: کتاب مرا عهدی‌ست... 550 صفحه دارد و در 26 فصل با راوی اول شخص مفرد نوشته شده است که در سال 1396 توسط انتشارات شادان به چاپ رسیده است.

این رمان، رمانی اجتماعی‌عاشقانه است که در آن از مسائل و مشکلات زندگی تک سرپرستی، تربیت فرزندان، مسائل اقتصادی و همچنین نگاه اجتماع به چنین زنانی که به هر دلیل سرپرست خانوار هستند، صحبت می‌کند؛ همچنین از عشقی که مبنای و اساس آن هوس و شهوت نیست؛ بلکه از عشقی بر پایۀ تعقل و شناخت زن و مرد از هم بوجود می‌آید.