این اندیشه فرهاد بود که در پس کارهایش پنهان میشد و رنگ و بوی دیگر به اثر می‌بخشید. الان مدت‌ها است که چنین حسی میان هنرمندان وجود ندارد.
به گزارش مجله‌ی موسیقی ملودی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران، رامین بهنا آهنگساز خلاق ایرانی جای فرهاد را برای همیشه در موسیقی ایران خالی خواند و گفت: فرهاد اسطوره اول موسیقی ایران و به معنای واقعی هنرمندی صاحب سبک بود.
وی درباره اینکه چرا فرهاد هنوز پس از گذشت سال‌ها در میان نسل جوان امروز نیز طرفداران بسیار دارد، اظهار کرد: فرهاد با شهریار قنبری و اسفندیار منفردزاده مثلثی را تشکیل داده بود که سه ضلع این مثلث اهل اندیشه بودند و به کارشان فکر می‌کردند.
سرپرست گروه بهنا ادامه داد: آن‌ها هنرمندانی بودند که هرگز اسیر مد نشدند و کاری را انجام می‌دادند که دوستش داشتند و دلشان می‌خواست انجام می‌دادند و با این شرایط موزیک خالص میشد و به قول معروف هر آنچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
بهنا با بیان اینکه دیگر موسیقی ایران چنین هنرمندانی به خود نخواهد دید، گفت: همان قدر که در کل دنیا یک نفر مثل التون جان را داریم در کل ایران نیز یک نفر مانند فرهاد داشتیم. این اندیشه فرهاد بود که در پس کارهایش پنهان میشد و رنگ و بوی دیگر به اثر می‌بخشید. الان مدت‌ها است که چنین حسی میان هنرمندان وجود ندارد.
فرهاد مِهراد در ۲۹ دی ۱۳۲۲ در تهران دیده به جهان گشود وی از خوانندگان راک ایرانی بود و نخستین آلبوم راک اند رول ایران را منتشر کرد. آنچه این هنرمند را از دیگر همدورههایش متمایز میکند، ترانه‌های پوچ‌گرا و فرهنگ خیابانی است که در موسیقی او متبلور شدهاست. این عناصر در ترانه مشهور «کودکانه» بیش از پیش نمود دارد.
وی به عنوان یکی از سیاسی‌ترین خوانندگان ایران شناخته می‌شود. فرهاد در اوایل دهه ۱۳۵۰ شعرهایی با مضامین سیاسی می‌خواند و مدتی زندانی سیاسی بود. این هنرمند بعداً از انقلابیون شد و در زمستان ۱۳۵۷ ترانه انقلابی «وحدت» را خواند.
در ۱۳۷۶ آلبوم وحدت او نیز منتشر شد که شامل ترانه‌های دههٔ ۱۳۵۰ او بود. در ۱۳۷۷ توانست در هتل شرق تهران کنسرت اجرا کند و آلبوم برف را نیز منتشر کرد.
پس از انتشار آلبوم «برف»، فرهاد درصدد تهیه آلبومی با نام «آمین» بود که ترانه‌هایی از کشورها و زبان‌های مختلف را در بر می‌گرفت. اما از مهرماه ۱۳۷۹ بیماری او جدی شد. فرهاد به بیماری هپاتیت سی مبتلا بود و در نتیجهٔ عوارض کبدی ناشی از آن در خرداد ۱۳۸۱ برای درمان به لیل در فرانسه رفت و در ۹ شهریور همان سال پس از مدتی اغما در بیمارستان، در سن ۵۹ سالگی درگذشت و در ۱۳ شهریور در گورستان تیه در پاریس دفن شد. پس از درگذشت فرهاد، مجموعه آثار و فیلم مستندی از او منتشر شد.
از معروف‌ترین آهنگ‌های او «جمعه»، «کودکانه»، «وحدت»، «گنجشکک اشی مشی» و «شبانه» اشاره کرد.