به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، رشیدی گفت: آگاهانه نوشتن باید ملکه ذهن شاعر شود. شاعر واقعی آگاهانه می‌سراید و آگاهانه سرودن را اراده می‌کند و شعر باید از جان آگاه او بجوشد.
وی افزود: سعی کرده‌ام مانند برخی شاعران، قافیه‌ها را روی کاغذ نریزم تا شعر بسرایم. این کار کسانی است که می‌خواهند به زور شعر بنویسند. شعر باید خود به خود در وجود شاعر جاری شود و آنچه نوشته می‌شود نمایی از آن چیزی است که در ذهن و قلبش پرورش یافته است. به فرض اگر شاعری آشفته باشد، قلبش هم آشفته است و شعری هم که می‌نویسد همین ویژگی را دارد.
رشیدی گفت: با ورود واژه‌های جدید در زبان موافقم و معتقدم که زبان شعر باید به روز باشد. اگر از واژه «کاپشن» در غزل استفاده می‌کنم، آن را می‌شناسم و درست و به جا آن را به کار برده‌ام.
در بخشی از یک شعر این کتاب آمده است:
بارن دوباره می‌زند و... گییییج می‌زنم
از عطر شانه تو در آغوش کاپشنم
هوش و حواس پرت و پلایم به دوش توست
پایت بیفتد از همه دیوانه‌تر منم
شاید دوباره کنج پذیرایی خیال
پیچیده خاطرت، که غزل می‌پراکند
افتاده رنگ سایه چشمت به بیت‌هام
وزن نگاه تو به تتن تن تتن... تنم
قد بهشت، میوه ممنوعه چیده‌ام
پاشو نیا نترس، گناهت به گردنم
اصلاً گناه شدت میدان جاذبه است
هر سیب کال را که نیافتاده می‌کنم!
چشمم به راه پرتویی از لای شاخه‌هاست
در طرح عاشقانه ولی سایه روشنم
همچنین در این کتاب مقدمه‌ای از جعفر لاهوتی درباره عنوان کتاب و شعرهای آن نوشته شده است.
سماع سخن در 100 صفحه و با شمارگان هزار نسخه امسال(1392) از سوی نشر شانی منتشر شده است.
وحید رشیدی متولد 1350 و این مجموعه نخستین کتاب شعر اوست.