خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات
فلچيتا فرارو كه در مؤسسه‌ي انتشاراتي «پونته 33» در ايتاليا، ترجمه‌ي ادبيات معاصر ايران را در دستور كار خود قرار داده است، سبك نويسندگان ايراني را جالب توصيف كرد.
اين مترجم و مسؤول نشر پونته 33 در ايتاليا در گفت‌وگو با خبرنگار ادبيات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي آشنايي خود با زبان فارسي، گفت: من زبان فارسي را از خيلي وقت پيش مي‌شناسم؛ به خاطر اين‌كه در ايتاليا درس ادبيات و زبان فارسي خوانده‌ام. البته بيش‌تر آن چيزي كه من با آن آشنا شدم، ادبيات كلاسيك بود. طبق معمول از شاهنامه، حافظ و ديگران خوانديم. وقتي به ايران آمدم و در اين كشور زندگي كردم، با نويسندگان معاصر ايران آشنا شدم. شروع كردم با شاعراني چون شاملو كه در ايتاليا هيچ‌وقت از او نشنيده بودم. در سال 1982 چهار سال بعد از انقلاب به ايران آمدم. همچنين با آثار نويسندگاني چون صمد بهرنگي آشنا شدم.
او در ادامه افزود: من چند سال پيش در سال 2000 به عنوان وابسته‌ي فرهنگي ايتاليا دوباره به ايران آمدم و با نويسندگان امروز در ايران آشنا شدم و تا آن‌جا كه توانستم، كار آن‌ها را خواندم؛ به خاطر اين زماني كه به ايتاليا برگشتم، تصميم گرفتم اين مؤسسه ي انتشاراتي را تأسيس كنم.
فرارو درباره‌ي آثاري كه از ميان ادبيات معاصر ايران دوست دارد، گفت: من آثار نويسندگاني را كه از آن‌ها ترجمه كرده‌ام، خيلي دوست دارم. آثار مصطفي مستور و فريبا وفي بين اولين آثاري بودند كه ما براي چاپ انتخاب كرديم. به نظر من، اين آثار به عنوان نمايندگان ادبيات معاصر ايراني هستند؛ يعني كساني كه در ايران زندگي مي‌كنند، با خارج رابطه‌ي خاصي ندارند و نفوذ ادبيات خارجي روي آن‌ها خيلي كم است و سبك خودشان را توي نوشتن دارند. اين براي من خيلي جالب بود.
او در ادامه تأكيد كرد: اكنون داريم با نويسندگان ديگر هم تماس مي‌گيريم تا كارهاي آن‌ها را هم بررسي كنيم. هدف ما اين است كه نويسندگان امروز را معرفي كنيم.
اين ناشر ايتاليايي در جواب اين سؤال كه چه چيزي در ادبيات معاصر ايران براي او جالب بوده است، گفت: يك چيز كه در ادبيات معاصر ايران خيلي جالب است، سبك است. مي‌دانيد كه در ايران همواره شعر مهم بوده و نثر تازه به وجود آمده است. تا چند دهه‌ي پيش، سبك نوشتن بيش‌تر پيچيده بود و خيلي با خوانندگان دوستانه نبود. اما نويسندگاني كه ما از آن‌ها اسم برديم، يك سبك ميني‌ماليستي دارند؛ يعني نوشتني كه در عين اين‌كه ساده است؛ اما به درون مي‌رود.
نوشتن فريبا وفي به گونه‌اي است كه وقتي آن را مي‌خواني، مشكلات يك زن را در زندگي روزمره و در رابطه با پدر، مادر، شوهر و بچه‌هايش مي‌بيني. او با يك نوشتن صريح و مستقيم با خواننده روبه‌روست.
فرارو درباره‌ي آشنايي مخاطبان ايتاليايي با ادبيات معاصر ايران، گفت: ايتاليايي‌ها بيش‌تر با ادبيات كلاسيك ايران آشنا هستند. از كار حافظ، سعدي، فردوسي و خيام ترجمه شده است و آن‌ها اين شاعران را مي‌شناسند؛ اما از ادبيات جديد ايران، خيلي كم ترجمه شده است؛ به خاطر همين است كه ما به اين كار روي آورديم. به نظر من، ادبيات ايران مي‌تواند براي مخاطبان ايتاليايي جالب باشد.
او سپس درباره‌ي استقبال مخاطبان ايتاليايي از دو رمان «پرنده‌ي من» فريبا وفي و «استخوان خوك و دست‌هاي جذامي» مصطفي مستور گفت: به نظر من، استقبال مخاطبان بسيار خوب بود. البته وقتي از فروش كتاب نويسندگان ايراني در آن‌جا حرف مي‌زنيم، با ايران قابل مقايسه نيست. اما استقبال خوب بود؛ چون در ايتاليا مخاطبان در انتظار چنين كتاب‌هايي از ايران نبودند. همه وقتي كتاب‌ها را خوانده بودند، به سبك نوشتن اشاره مي‌كردند كه ساده و عميق است. موضوع اين كتاب‌ها هر دو زندگي روزمره در جامعه‌ي ايران است؛ اين موضوعات جهاني هستند و براي مردم ايتاليا هم جالب بودند.
او همچنين درباره‌ي نويسندگان ايراني مورد علاقه‌ي خود گفت: من نويسندگان ايراني بسياري را دوست دارم. آثار رويا پيرزاد را بسيار دوست دارم ترجمه كنم. آثار محمود دولت‌آبادي هم براي من بسيار جالب است. من آرزو دارم «سووشون» سيمين دانشور را ترجمه كنم. البته اين كتاب را نمي‌توان اثري درباره‌ي زندگي امروز ايران خواند؛ اما فكر مي‌كنم اين رمان در ادبيات معاصر ايران پايه‌دار است. برنامه‌هايي براي اين كارها دارم؛ اما هنوز مشخص نيست.