زندگینامه: منوچهر آتشی (1310- 1384)
آتشی در سال 1333 آموزگار شد و در شهر بوشهر و اطراف آن به تدریس پرداخت و در سال 1339 به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت. او در مقطع کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی، فارغ‌التحصیل شد و در دبیرستان‌های قزوین، به امر دبیری پرداخت.
وی در پایان سال‌های خدمت دبیری به عنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیو و تلویزیون به کار پرداخت و در سال 1359 بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.
آتشی از سال 1333 انتشار شعرهایش را شروع کرد و در فاصله چند سال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر درآید.
نخستین مجموعه شعر او با عنوان آهنگ دیگر در سال 1339 در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نام‌های آواز خاک و دیدار در فلق انتشار یافت.
وی در دهه‌های 40 و 50 و 60 به سبک نیمایی شعر می‌سروده در دو دهه آخر عمر به شعر سپید روی آورد.منوچهر آتشی سال 1384 بر اثر ایست قلبی در سن 74 سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت و در زادگاهش بوشهر به خاک سپرده شد. وی چند روز قبل از مرگش در مراسم چهره‌های ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شده بود.
برخی از آثار منوچهر آتشی:
- آهنگ دیگر، ۱۳۳۹
- آواز خاک، ۱۳۴۷
- دیدار در فلق، ۱۳۴۸
- برانتهای آغاز
- گزینه اشعار، ۱۳۶۵
- وصف گل سوری، ۱۳۷۰
- گندم و گیلاس، ۱۳۷۰
- فانتامارا، اثر اینیاتسیو سیلونه (ترجمه)
- جزیره دلفین‌های آبی‌رنگ (ترجمه)
- مهاجران (ترجمه)
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ