تو قول دادی زنده می‌مونی
گفتی شکستش می‌دی این دردو
اما می‌گن بار سفر بستی
باور نمی‌شه کرد، این حرفو!!
اینجا همه مشکیی پوشیدن
اینجا چشا از اشک سیرابه
پاشو بگو شوخیه این کارا!
آدم مگه تو خاک می‌خوابه؟!!
داغ نبودت بس که سنگینه
با گریه به شعرام می‌خندم!
چشمامو از شرمندگی پیش
لبخند تو عکسات می‌بندم
با رفتنت خرداد امسال هم
مثل زمستون داره پیر میشه!
انقققد غصت خوردنی هست که
آدم از این دنیا سیر میشه
بعد نبودت آسمون شهر
ابریه و هر شب، طوفانی
سخته تحمل کردن مرگت
مثل عذاب شیمی درمانی