نام ترانه:باید فراموشت کنم
باید فراموشت کنم
باید فراموشم کنی
باید بشم پروانه و
با شمع خاموشم کنی
باید بسوزیم امشبو
از روز روشنتر بشیم
شاید بمیریم بی‌همو
با هم خاکستر بشیم
کو چشم ِ بیداریِ مرگ؟
ما زنده‌ایم با عشق ِ هم
باید بمیره خواب ِ ما
شاید بریم از یاد ِ غم
ما انتخاب ِ هم شدیم
با حکم ِ عشق انکار ِ دین
آدم هوادارش نبود
حوّا که اومد رو زمین
حقش نبود قلبای ما
سهمِ جدایی شه ولی
ما درسِ حسرت می‌خونیم
پشت ِ یه میزو صندلی
شاگرد ِ این دنیا شدیم
استاد ِ جبر ِ سرنوشت
باید فراموشم کنی
اینجا کلاسه نه بهشت
باید فراموشت کنم
من زنترم از هر زنی
تا قبل ِ مُردن مَردِ من
باید ازم دل بکنی
نام ترانه:برو دلتنگ نباش
غصه‌هاتو یکی یکی
بشُمار بذار برو
بشُمارو به دوش ِ من
بسِپار بذار برو
بسِپار به قلب ِ من
تو تموم ِ قصه رو
تو برو من میارم
کوله بار ِ غصه رو
کوله بارتو نبر
پره دلتنگیه توش
خاطراتت همه موند
غصه‌هاتم همه روش
تو برو من می‌کشم
جوره عاشق شدنو
می‌کشم نقش ِ دلی
که به دریا زدمو
زندگی‌شون می‌کنم
غم ِ یادگاریتو
میخرم من همه ی
سهم ِ بد بیاریتو
برو دلتنگ نباش
این قفس جا نداره
این قفس لیاقت ِ
تو رو اینجا نداره
این قفس قلب ِ من
سوت و کور و خسته
میدونم تنگه برات
دستو پاتو بسته
تو برو من می‌کشم
جوره عاشق شدنو
می‌کشم نقش ِ دلی
که به دریا زدمو
نام ترانه:برگرد
کجایی الان پیش من نیستی
با کی لحظه‌هاتو رقم میزنی
همیشه بودم تو خیالت بگو
هنوزم توو رویام قدم میزنی؟
از اشکای دوریت حرف می‌زنم
ازون گریه‌های دم ِ رفتنم
دلم لک زد اینجا واسه زندگی
کجایی بمیری یکم توو تنم
کجایی یکم درد ِ پاییزمو
توو آغوش مهرت سبک‌تر بشم
با عشقت تا ابرا بلندم کنی
که یلداترین ماهه آذر بشم
دلم تنگ‌تر از گلوی توئه
نذار جون بدن حرفای تو قفس
بذار بغضتو توو دلم بشکنم
بذار باز تر باشه راهه نفس
شبیهت شدم بس که آوردمت
توی واژه‌های خیال ِ خودم
شبیهم شدی توی دیوونگی
چه اشکی می‌ریزم به حال ِ خودم
نمیگم که برگردی و رد کنی
روزایی رو که بی تو تکرار شد
نمیگم ولی واژه هام خود بخود
ترانه ترین شکل اصرار شد
نام ترانه:سنگ صبور
دلم می‌خواد گریه کنم
پشت ِ نگاه ِ پنجره
اشکم پشیمون شه و از
رو گونه‌های من بره
نامه‌ی آخرت شده
سنگ ِ صبورم این‌روزا
تا کی باید دُرَش کنم
دلم گرفته ای خداااا
کاش یکم آرومم کنه
خوندن ِ شعرای فروغ
شاید اونم مثل ِ منه
خسته‌ی حرفای دروغ
میگن که هر کی داره یه
ستاره تووی آسمون
ما نداریم با بقیه
شاید همینه فرقمون
چی شده سهم ِ هر دومون
از عشقِ همدیگه حالا
از تو یه نامه از منم
دلم پیشت مونده به جا