خود را به خدا بسپار،

وقتی که دلت تنگ است

وقتی که صداقتها ،

آلوده به صد رنگ است

خود را به خدا بسپار،

چون اوست که بی رنگ است

چون وادی عشق است او،

چون دور ز نیرنگ است

خود را به خدا بسپار ،

 آن لحظه که تنهایی

آن لحظه که دل دارد ،

از تو طلب یاری

خود را به خدا بسپار ،

 همراه سراسر اوست

دیگر تو چه میخواهی ؟!

بهر طلبت از دوست

خود را به خدا بسپار،

 آن لحظه که گریانی

آن لحظه که از غمها ،

 بی تابی و حیرانی

خود را به خدا بسپار،

 چون اوست نوازشگر

چون ناز تو میخواهد ،

 او را ز درون بنگر