نگو که هیچی نمونده
چرا دست رو دست می‌ذاری؟
من هنوزم تو رو دارم،
تو هنوزم منُ داری!
روزای سختی گذشته
کیه که اینُ ندونه؟
ولی امشب نمی‌ذارم
که بشینی کُنج ِ خونه
غم‌هاتُ ازت می‌گیرم
با یه بوسه، با یه لبخند
همه چی یه جور دیگه است
آخرای ماهِ اسفند
بیا آتیش بسوزونیم
که دیگه بسه صبوری
روزای آخر ِ ساله؛
دوباره چهارشنبه‌سوری!
می‌زنیم توی شلوغی
بین ِ ساز و رقص ِ مردم
که میون ِ یه عالم چشم
تو نگاهِ تو بشم گُم
اگر هم هیشکی نباشه
خودمون یه جای دِنجی
می‌پریم دوباره از رو
شعلۀ زرد و نارنجی
زردی‌هامون مال ِ آتیش
سرخی ِ آتیش هم از ما
دعا می کنیم که سال ِ
دیگه بهتر بشه دنیا
بیا آتیش بسوزونیم
که دیگه بسه صبوری
روزای آخر ِ ساله؛
دوباره چهارشنبه‌سوری!