پر بغضم، پر فریاد
اما سهم من سکوته
دلخوشیم شکل سرابی
وسط کویر لوته
واسه پرواز دوبارم
قفس افتاده به جونم
مثه کولیایه تنها
یه غریب بی نشونم
دیگه بارونو نمیخوام
چتر من شکسته بالش
دل من اسیر مرگه
دیگه خوب نمیشه حالش
پر شعرمو ترانه
اما دفترم سفیده
البوم عکسام یه عمره
رنگ آدماش پریده
هرطرف که پا میزارم
روبه روم دیواره چینه
سهم شونه های خسته ام
بغض تلخ این زمینه
دیگه بارونو نمیخوام
چتر من شکسته بالش
دل من اسیر مرگه
دیگه خوب نمیشه حالش