تا خونه از عطرتو خالی شد
از سایه های بی تو ترسیدم
وقتی یه عمری توی این خونه
دنیامو ازچشم تو میدیدم

نزدیک تو میشم ولی دوری
انگار ک بین ما یه دیواره
تو سهم من از زندگی بودی
دنیا به من خیلی بدهکاره

حس میکنم هم پای من میری
مث یه سایه این حوالی رو
من از جنوب کوچه اما تو
طی میکنی راه شمالی رو

تو نیمه ی من بودی اما حیف
دستای تو از دست من دوره
کی با وجودش با تو میمونه
اشکاتو از چشم تو میشوره

رفتی ولی حتی بدون تو
این خونه از عشق تو خالی نیس
دنبال ردپای تو گشتم
عطر تو اما این حوالی نیس

تسلیم تو میشم بیا برگرد
حالا ک این فاصله کوتاهه
بشکن غرورت رو برای من
با من بمون این آخرین راهه