دلواپس تو أم ،می پرسم ازخودم
اون از منه چرا ،وایساده روبروم
هر روز من پره ،از بغض کال شوم
این تلخ شورشی ،مونده ته گلوم

می ترسونه منو ،اون با تومو سپر
شهری که تو شدی ،دیوار آهنیش
آواری از غمه ،با قلب شیشه ای
این مادری که تو ،هر روز می شکنیش

بین من و چشات یه خوود آهنی
این خط فاصله مرگو نمی شناسه
توو دست تو بدون ،برگ برنده نیس
بازی رو بی خیال ،این آخرین تااااسه !

من مادرم... جوون ،نگذار بشکنم
بشکن غرورتو ،من دیگه بسسمه
آغوشتو بده ، میخوام  بغل کنم
سربازه آهنی ، یه عمره بچمه