ترانه «زهره پوربابکان»

چاپ تاریخ انتشار:

ترانه «زهره پوربابکان»

 

1-

نه امروز نه فردا ،نه هیچ وقته دیگه
نمیخوام ببینم امیدت بریده
نمیخوام یه حسی ،تو چشمات ببینم
که میگه تو دنیات ،به آخر رسیده


به چشمام بفهمون هنوزم قوی ای
هنوزم میتونی پرنده تو باشی
رهاشیو آزاد دوباره بخندی
هنوزم مىتونی برنده تو باشی


زمستون تمومه ،قبول کن تموم شد
درسته که چشمات پر از اشک و آهه
ولی خنده هاتو نگیر از خودت هم
قسم میخورم که بهاری تو راهه

2-

بغض خشکیده ی باغچه
رفته از خاطر بارون
آسمون قرار نداره
گلا پژمردن تو گلدون

راه کوچه ها رو بستن
پرسه های بی خیالی
عشقو کشتن توی کوچه
هوسای لا اوبالی

دست تنهایی می گیره
آخرش گلوی شهرو
.ساده س اون که انتظارش
برده صبره جاده ها رو

بی مرامن کوره راها
سفرعادتی غریبه
روتن جاده نوشته
دنیا پر از فریبه

گریه ها شدن بهونه
دلمون عاشقی میخواد
خیلی وقته توی کوچه
بوی رازقی نمی یاد

بارونو یادش بیاریم
توی باغچه ها روون شه
آسمونه عشق بباره
تاکه این گلا جوون شه