ترانه «نیلوفر شاطری»

چاپ تاریخ انتشار:

 

یه گرامافون توخونه
داره از عشقت می
خونه
بین  آهنگای   دنیا
بهترین  صدا همونه

توی ابعاد نگاهت
گم شده صدتا قناری
این همون حسیه که تو
به چشای من نداری

روی شونه های کوچه
رد موهای تومونده
هر پرنده ای که خواسته
خودشو به تو رسونده

بگذر از هرچی که مرزه
سایه ی دیوارو بشکن
آخر قصه نوشته
که باهات یکی بشم من

باتوتنها عاشقانس
کوچه های ذهن خستم
میشه از غصه رها شد
میشه وقتی باتو هستم