پای دلتنگی نشستم

تو یه عصر عاشقانه

آخره کوچه ی رویا
کنج دیوارِ ترانه

دست تنهایی سپردم
غصه های پا پتی مو
تو دلم مچاله کردم
لحظه های خط خطی مو

عابرای خسته ی شهر
از تو آدرسی ندارن
تاکسیا خاطره هامو
توی جاده جا میذارن

گاهی وقتا با یه واژه
تا تهِ حادثه می رم
گاهی وقتا تو خیابون
دست سایه مو می گیرم

میشکنم با دست خالی
شیشه ی مغازه ها رو
وقتی پخش زنده کردن
فیلمِ تنهائیمو با تو

من که چیزی نمی خواستم
جز یه لحظه ی اضافه
از تو جا نمونده چیزی
جز یه کاغذِ کلافه

تو خودت ترانه هامو
همه جا روونه کردی
من که اینجوری نبودم
تو منو دیوونه کردی