رحیم رسولی را می‎توان یکی از بزرگان طنز حال حاضر معرفی کرد که با وجود زبان تلخ و گزنده‎اش، آثار بسیار شیرینی را خلق می‎کند.

شعر طنزی از رحیم رسولی:

گفت یکی پیر به فرزند خویش

پند شنو تا که بیابی فراغ

این همه خوردم به جهان ای پسر

در گذر تجربه دود چراغ

این همه علم و هنر آموختم

گاوتر از گاو ندارم سراغ

گرچه مفید است همه جای او

از کپل و سینه و سر تا دماغ

لیک چنان کودن و کله‎خر است

که نشناسد بشر از باجناق

کله او گنده‎تر از هیکلش

عقلش اندازه تخم کلاغ

در عجب از کار خدایم که شاخ

بهر چه داده است به این قلچماق

این مثل گاو از آن گفته‎ام

تا که بگویم به تو شرط بلاغ

گاو ولی‎نعمت گوساله‎هاست

«خر نشی با گاو طرف شی الاغ»