احمد ارهان به ترکی استانبولی: ( Ahmet Erhan) ۸ فوریه۱۹۵۸، آنکارا - شاعرترک است. وی تحصیل‌کردهٔ زبان و ادبیات ترکی بود و سال‌ها به تدریس آن پرداخت. وی پس از انتشار دو کتاب در ۲۲ سالگی، برندهٔ جایزه شعر بهجت نجاتیگیل شد. وی در سال ۲۰۰۸ جایزه شعر ملیح جودت آندای را بدست آورد.
Anne
Bırak kalsın masada ekmek
testide su
Ayna puslu, pencere camı kirli
Bırak kalsın saçların dağınık,
gözlerin uykulu.
Saksıdaki çiçek susuz, kedi
yalını bekler bir köşede
Bırak kalsın meyve ağaçta,
kırlangıç havada
Dama düşen ince bir yaz yağmuru...
Yoruldun artık, bütün gün
didinip durdun
Toprak bile, gök bile, deniz bile
bir yerde yorulur
Bırak kalsın süpürge duvarda,
sabun kovada
Anne, gel yanıma otur.
دو شعر «احمد ارهان» مترجم «پونه شاهی»
بگذار بماند نان روی میز
آب در کوزه
آینه کدر و پنجره کثیف
بگذار بماند موهایت پریشان و به هم ریخته
چشم هایت خواب آلود
گل، تشنه در گلدان
و
گربه نزار، در گوشه ای منتظر
بگذار بماند میوه بر روی درخت
گرد وغبار در هوا
چکیدن قطرات باران در تابستان...
خسته شدی دیگر درتمام روز
زحمت کشیدی مدام و آخرمتوقف شدی
خاک اینگونه است، آسمان اینگونه است و دریا نیز
در جایی، خسته می شوند.
بگذار بماند جارو روی دیوار
صابون، در سطل
مادر بیا کنارم بنشین...
شاعر : احمد ارهان
مترجمه پونه شاهی
At, Avrat, Silah
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
Sırtımdan kaç güneşi aşırtarak yürüdüm. Yok.
Damarlarımdaki alkollü kolonyayla sildim.
Yok. Yükseklik korkumu dirseğimle dürterek
Kentin bütün üstgeçitlerinden geçtim
Evlerde kabuk bağlayan yaralarımı dışarıda rüzgar örseliyor
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
Yok. Sevgilim. Olamadım. İçkilere daha bir dadandım
1182734. Mesai saatlerinde aranılacak. Yok.
Artan her günüm sanki ölüme ekleniyor...
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
Kiraz dalına asılmış bir mendil gibi kaldım
bekliyorum tarihin kaçınılmaz fırsatlarını
Yok. Sevgilim. Duasız bir din arıyorum. Yok.
Leyli bir uyku. Alnı örselenmemiş bir insan
Gece yatıya gelen bin bir umut. Gündüz giden bir ehli müslüman
Yağıyorum durup durup bütün yağmurlarımı
Türklerin anayurdundayım. Yalnızım. Alkol. Yok.
Savunduğum herşeyin savunmaya geçtiği. Tanrım
Yok. Boğulsam cezir oluyor, yaşasam med.
Artık evcil olan kelimeler aranıyorum;
Oda. Pipo. Kitap. Çocuk. Ev. Aile. İş. Otobüs.
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
Ancak otuzüç gün üç gece ağlasam avunurum
Yok. Küçük Asya'dayım. Ninem Rum. Dedem Yüzbaşı.
Kanım A Rh pozitif. Çok bira içince negatifleşiyor.
Yok. Sevgilim. Bilemedim iki taşı çatıp bir yapı kurmayı.
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
Kanım çekiliyor dünyayı böyle düşündükçe
Yok. Sanki durup dururken saçlarım seyreliyor.
Sıcak oldu. Genleştim. Konformist filan oldum.
Yenik bir hayvan büyütüyorum koynumda. Yok.
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
At. Avrat. Ve silah. Su. Ateş. Ve toprak.
Bütün dinleri böyle kandırarak dinimi buldum
Öldüğüm gün davula üç kez vurulacak. Tören. Yok.
Kalbim. Bir ayrılığı çalıyor kampana. Tren.
Yok. Seni istasyonlarda kaç kere öptüğümü sayamıyorum
Atım öldü. Avradım beni sevmiyor. Silahım suskun
365'le 35'in çarpımı neyse ona göre kurdum kendimi
Ondan ötesini ister eksilt ister çoğalt
Devrim misin nesin ver artık şu adresini. Yok.
İnkılap! İnkılap! İnkılap! İnkılap!
Ahmet Erhan
اسب، زن ، تفنگ
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
چقدر آفتاب بر پشتم، راه رفتم. نه.
با الکل ادکلن ،پاک کردم رگ هایم را.
نه، ترس از بلندی را فشار می دهم با آرنجم
از روی تمام پل های شهر عبور کردم
زخم هایی که شرحه شرحه می شوند در خانه ، طوفان، لطمه می زند بیرون از خانه،.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
نه ، عزیزم، نشدم جز یک الکی که می نوشد
- مشترک مورد نظر در زمان مناسب تماس می گیرد.نه .
هر روزی که می گذرد . مرگ قدرت بیشتری می گیرد.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
آویزان مانده ام مثل دستمالی بر شاخه ی درخت گیلاس
من منتظر فرصت های ناگریز تاریخم
نه. عزیزم نه. دنبال دینی بدون دعا می گردم.
لیلا خوابی بیش نیست. انسانی ست که پیشانی اش به سنگ نخورده.
شب هزار و یک امید به رختخوابت می آید. روزمثل مسلمانی شایسته می رود.
می بارم همانطور که ایستاده ام تمام باران هایم را.
در سرزمین مادری ترکهایم، تنهایم. الکل. نه
خدای من.هر چیزی به حافظت از عزیزانم گذشت .
نه. خفه شوم جزر می میرد و زنده بمانم مد
دیگر دنبال کلماتی آشنا هستم.
اتاق، لوله ؛ کتاب، بچه، خانه، خانواده، کار ، اتوبوس.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
اگر سی و سه روز و سه شب گریه کنم دلدارم.
نه. من در آسیای صغیرم. مادرم یونانی و پدرم فرمانده
خونم آ ست. با ارهاش مثبت. منفی می شود وقتی زیاد می نوشم .
نه. عزیزم. ندانستم با پرتاب دو سنگ چگونه به هدفم برسم.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
خونم کشیده می شود به سمت دنیا وقتی اینگونه می اندیشم.
نه. گویی همینطوری ضعیف می شود موهایم.
گرم شد. وسعت یافتم . کمونیستی چیزی شدم.
حیوان شکست خورده ای را بزرگ می کنم در دامن خودم. نه.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
اسب، همسر و تفنگ. آب ، آتش و خاک
تمام ادیان را اینگونه گول زده و دین خودم را یافتم.
روز مرگم . دهل ها نواخته خواهند شد، سه بار. تشریفات. نه.
قلبم زنگ جدایی را می زند بر طبل قطار.
نه. چند بار بوسیدن تو را در ایستگاه ها نمی شمارم.
اسبم مرد. همسرم، مرا دوست ندارد. تنفگم سرد و خاموش است.
من در 365 روز، 35 بار در روز خودم را آماده کردم .
حساب کن، از آن کمی بیشتر می خواهی یا کمی کمتر .
انقلابی هستی ؟ چی هستی ؟ دیگر آدرست را به من بده
انقلاب ، انقلاب ، انقلاب.