شعری از «میشائیل کروگر»ترجمه‌ی «علی عبداللهی»

چاپ تاریخ انتشار:


سطرهای کوچک

سطرهای كوچكی که هیچ جهتی نمی‌شناسند

و هیچ گرایشی ندارند ،

واله و شیدا ، در تاريكي راهی را پی می‌گیرند و

ناگهان سروکله‌شان مسخ شده در روشنای جنگلی پیدا می شود.

عطش كلمات فاخر ندارند.

نمي‌گويند آدمی چه بايد بكند و چه نباید.

و هروقت از مرگ ایزد سخن می‌رود و از مرگ آدمی

ابداً از آنها صدایی نمی‌شنوی.

افلاتون ، نيچه و همه‌ي شاعرانی كه با آتش

به ستیز آتشی می‌روند كه در بارشی تب‌آلود

بدل به طنین مي‌شود و به ساختاری والا و پیشرفته ،

بيت‌هاي كوچك را خوار می‌شمارند.

ولی آنها همچنان به

زندگي ادامه مي‌دهند

در پلك زدن چشمي

كه باز و بسته مي‌شود.

Michael Kruger/1943-present