زيرا كه ساعتها تنگند و نميشود جاي داد،
هر چيز را در آن و در آفتاب ذوب مي شوند.
هنگاميكه ذرتها به سختي به بار مي نشينند
باغبان بي زبان ازبي باراني مي هراسد.
پرندگان ساكت، يك بز و درختان سنجد
ماشيني مي گذرد از جاده باريك
يكي دست تكان مي دهد شايد آشنايي دور
شايد هم معناي ديگري از پايان.
كودكان در قرن خستگي دريا،
فريادشان مي پيچد گرد پيچك در ايوان
زيرا كه ساعتها تنگ است
و جاي نمي توان داد سردرگمي و دريا و گلهاي شمعداني را كنار هم.
بادي وزيد و با خود برد زروق ماهيگيران را
تا به خنجرهايي كه نمي داني در كدامين عمق
آبستن مي كنند دريا را
و راه مي جويند همانگونه با وقار رو به شرق.
وكمي قبل از مطبخ بوي آش به دماغ سگ و گربه رسيد
كتابها بر رف، تنگي آبي رنگ و گل سرخ
يخ زده مانده اند به حال خويش
و نقش ازدحامي بر ديوار
ميدان ده، كودكان، حلقه و زمان
چگونه جمع كرده بروگل* اين همه را
مشابهت و همگوني را در يكجا.
زيرا كه ساعتها تنگند و نميشود جاي داد
هر چيز را در آن و در آفتاب ذوب مي شوند.
ترجمه: ن.يوسفي-تورگوت ساي
مليح جودت آنداي شاعر ، رومان نويس، روزنامه نگار و متفكر تركيه در سال ١٩١٥ در استانبول زاده شد و در سال ٢٠٠٢ در استانبول فوت كرد. از بنيانگزاران شعر نوين ترك بود و به همراه اورهان ولي و اوكتاي رفعت جريان شعر غريب را آغاز كرد. در سال ١٩٧١ يونسكو اورا در رديف دانته، سروانتس و تولستوي ارزشگزاري نمود و از او تجليل به عمل آورد.
*پیتر بروگل (۱۵۶۹-۱۵۲۵) نقاش هلندی دوران رنسانس است که به جهت نقاشی کردن از مناظر طبیعی و زندگی روستایی شهرت دارد. از آن جایی که اکثر اعضای خانواده بروگل نقاشان شهیری شدند، برای متمایز کردن پیتر پدر، به او لقب بروگل روستایی داده‌اند.
Güneşte
Melih Cevdet Anday
Çünkü saatler dardır, her şeyi almaz
Güneşte çözülür ve kayarlar bir yana.
Mısırlar güçlükle büyürken yağmursuzluk
Kaygılandırır dilsiz bahçıvanı.
Sessiz kuşlar, bir keçi, ağır iğde ağaçları.
Bir araba geçti incelmiş yoldan
El salladı biri, belki tanıdık,
Belki değil, süreksizliğin eşanlamı.
Ve denizin yorgun çağındaydı çocuklar
Çığlıkları titretir balkondaki sarmaşığı,
Çünkü dardır saatler, sığmaz biraraya
Dalgınlık, deniz ve sardunya.
Rüzgâr alıp götürdü balıkçı teknelerini
Uzaktaki kılıçlara, ki bilemeyiz
Hangi derinlikte dölleyerek denizi
Gidiyorlar öyle ağırbaşlı, doğuya.
Ve ocaktan çorbanın kokusu geldi demin
Burun deliğine kedinin ve köpeğin.
Rafta kitaplar, mavi bir şişe ve gül
Donmuş kalmışlar tek başlarına.
Duvarda bir resim, resimde kalabalık
Köy alanı, çocuklar, çember ve zaman.
Breughel nasıl da toplamış bunca
Ortaklığı ve uyumu biraraya,
Çünkü saatler dardır, sığdırılmaz.
Güneşte her şey çözülür gider bir yana.
Melih Cevdet Anday
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ