دوستان عزیزم بدرود
هرچند باشد جدایی دردناک
در نهایت میشود نزدیک، آه چه غمین
غرولند گرفته سراپایم
از دست دادن دوستان کرده چه ملولم
حتی آن هنگام با شوری بسیار
نگاه میکنم به گذشته
آن هنگام که میکردند رودخانه ها ما را جدا
و کوه ها جلویمان بودند
حتی به یاد خواهم آورد
روزهای طلایی کودکی ات را
نگذار اندیشه های غم آلود
لحظه ای دهند فریبت
بنگر به آینده، با امید
به سوی فردایی روشن