شعری از «ناظم حکمت» مترجم «صابر حسینی»

چاپ تاریخ انتشار:

شعری از «ناظم حکمت» مترجم «صابر حسینی»

 

تو را دوست دارم
چون خوردن نان آغشته به نمک
چون بيداری شب های پر عطش که
دهانم را برای نوشیدن آب
بر شیر آب می چسبانم

بسته ی سنگین پستی را که می دانید چیست ؟
تو را دوست دارم

چون گشودن بسته ای،

با نگرانی، سرور

و تردید.

تو را دوست دارم
چون دریایی که اولین بار
با هواپیما
می گذرم از فرازش

آن گاه که استانبول ،

به آرامی غروب می کند،
چون لرزش چیزی در وجودم

تو را دوست دارم
تو را دوست دارم
چون گفتن جمله ی :

زنده ايم، شکر خدا