سمیه دیندارلو متولد 1361 شهر فسا و فارغ التحصیل رشته مدیریت دولتی از دانشگاه جهرم می باشد او در حال حاضر در شهر بندر عباس زندگی می کند. سه شعر از او را با هم می خوانیم
1
هوا پر از هوار
در اعتراض به
یائسگی نخلستان های شهر
تصویر جدیدی از ماه
در آسمان ولگرد می شود
صدای سوزش مالاریا
زیر گوش عقربه هایی ست
که شصت بار جلوتر از خود می رقصند
و تقویم را خواب زده می کنند
در تاریکی های دورگه
و شب پره های جنوب زده
به برجستگی های سرکش این شهر
به تن خیس خانه های بی پرده
در شب
دامن می زنند
و هوارها حراج می خورند
در بارندگی های بی فصل
در نخلستان های بی پدر
بی دندان
و هوار
که تقویم
چهار دیواری بی غیرتی ست
تر می شود
داغ می شود
می بارد
واز روی عادت دیرینه اش سرد می گذرد.
(هوار:گرده نخل)
2
مردان
گاهی زنانی هستند
نازا
که
تخمدان هایشان تنبلی می کنند
و ریشه می زنند
روی چانه ها
زیر گونه ها
سیاه
سیاه
3
پتیاره
شبی ست پریشان مو
چادر
که از سرش می افتد
برهنگی اش شاکی می شود
و روز
برایش عریضه می نویسد
با انگشتهایش
بلند
بلند.
دیدگاهها
دو شعر آخر شما را دوست داشتم.
حس زنانگی در اشعارتان موج می زند...
موفق باشید
احسنت ..آفرین ... مرحبا
پاهای دیوانه ام
دویدن را دوست دارند
هزار بار
عقب ماندگی ذهنیم را
به دوش می کشد
در دیروز مانده ام
فردا را طی میکنم
.......................باشید تا بهره ای بیشتر ببریم ........
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا