امیر نصری، متولد 1359 / قزوین، در خانواده ای هنرمند و هنردوست متولد شده است.تحصیلات آکادمی خود را در رشته ی نرم افزار کامپیوتر در مقطع کارشناسی به اتمام رسانید و مدت هفت سال است که به صورت حرفه ای کار شعر و ادبیات را دنبال می کند. در انجمن های مختلف ادبی به صورت پیوسته همکاری نزدیک دارد، از جمله: "کژیسم دیدار" و "جلسات شعر هالو" و... در ضمن در شهر قزوین نیز یکی از دست اندرکاران برگزاری جلسات هفتگی شعرخوانی و نقد شعر می باشد. در حال حاضر مجموعه شعر(شاعر و مردم) از او در حال چاپ می باشد و دو مجموعه ی دیگر هم به نام های(تقدیم به تو) و (ساکت و صبور) در حال ویراستاری می باشد.
شعری از او را با هم می خوانیم:
انتهایِ خطوط شکسته ی شب
باد ها
کوس جدایی و جنگ را
برای سرزمینی چهار پاره
فریاد می کشند!
و من در مدار صفر درجه
قطره قطره می چکم
با جانی پر عطش
آه
تکه های پاره پاره ام را
که سالهاست دور از من
چشم می ریزند
بارها گریسته ام..
گام بر می دارم
در جایِ ردپایِ "کریست"
خاک از من بالا می رود
در رویای زیستن
راست شانه ام یوحنا
چپ شانه ام پطرس
فرو می ریزد
شاخه های تردید
و خاکستر می شود
در سیاهی لاجورد
"من...باور...جهان"
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ
دیدگاه‌ها
شاعر زیبا تن شعر را به رقص درآورده با واژگان طلایی و فاخر کوبنده و با اقتدار....یاد شاملو افتادم ...مرسی
سپاس از اشتراک گداشتن شعر من و همراهی دوستان برای خوانش
دور تر
از دراز شدم
طولانی تر از هر فاصله ای
وقتی
اشکهایم را
در تبخیر چشمانم دیدم
رویایی زیستن
همانجاییست
که لبخند کودکی
نقاشی میشود
قلم مویم شرم میکند
گونه ای سرخ بکشم
یا سیاهی پای برهنه
دستهایم را
یوحنا و پطرس
مصلوب کرده اند ................شاد باشی شاعر ...............
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا