چه خون بریزی
بر قتل گاه
چه گریه کنی
بر گاه وداع
چه خواب که بپوشی
بر وقت دروغ
چه سنگ که بلغزی
بر درد زنا
امروز کنار ساحل قدم می‌زنم، برای دیدنم بیا، شعر‌هایم را هم بیاور و کمی عطر تازه
چه موی که دست بدهد به دار
چه آب که غرق شوم در چشم
چه چشم که زخم شود این‌بار
صبور بوده‌ام به قدر زیاد و به قدر کفایت به انگ هوس و به قدر هیچ برای دیدنم بیا، امروز بر ساحل قدم می‌زنم
بیا با مردمانت، با زخم و با ناخن‌هایت
بیا برقصیم با زنانی که از دریا آمده‌اند
و من غروب برگردم
با روایتی از لمس‌ها
و بوها
که زبانه‌ی خلیج
مرهم بگذارد
میهمانان غریبه را
و تو، که باز برگشته باشی
با ملوانان و فاتحان پریشان
با تشتی بر سرت
و پیکره‌ی زنانی در پشتت
کمک نیاز دارید؟ 
چت از طریق واتساپ
دیدگاه‌ها
از همینجا شروع میکنم
از دستها
از آرنج ها
از بازوان
تا گردن و صورت و چشمها
از لبها تا گیسوان آشفته
سیاهی شب را در باد می لرزاند
می لرزانم... همه حس آغوش تورا
بیا این تنگی غروب را عاشقانه لمس کنیم
... کنار ساحل تمام بدنم درد میکند ....
کدام رقاصه از دریا برمیخیزد
اندام من
موج موسیقی دارد
وسرم
شوریدگی هزار نوازنده
تلاطم وجودم را
هم پای کدام مطرب برقصانم
.... کنار ساحل تمام بدنم درد می کند .....
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا