L’oiseau las

L’oiseau las

En attente du calme

S’envola dans le ciel gris

Sous ses ailes

C’était la honte et le mensonge

Le ciel de la ville

Rempli des trahisons amères

Plaie vieillie des douleurs cachées

Mort continue de l’humanité

Dans la quête éternelle du calme

Dans l’espoir d’un jour clair

L’oiseau las

Arriva à la cime de la montagne

پرنده خسته

پرنده خسته

در انتظار آرامش

در آسمان دودی پرید

در زیر بالهایش

ننگ  بود و دروغ

آسمان شهر

انباشته از تلخی خیانت

زخم کهنه دردهای پنهان

مرگ ممتد انسانیت

در جستجوی همواره آرامش

به امید روزی روشن

پرنده خسته

بر بلندای کوه رسید