۱
«زبان مادری ام چنار»
باد که سفيد می وزد
بادبان را آواز می دهی
رها می شوی در جغرافیای دل من
و نقشه ی جهان
در نمناکی نگاه ما
گم می شود.
۲
«حلقوم جمعه»
غمگینم غمگینم غمگینم
مثل عصر های جمعه
و مرگ
دهان دلتنگیم را
با بوسه ایی می بندد.
۳
"رز سیاه"
همه ی جیب های دنیا درز کوچکی داشت
و تو را
ای کشتی نوح!
از تنگه ی بغض من
عبور می داد.
۴
خدا
ساکت نشسته است
من روبروی تو
سیاهی
آرام ته نشین می شود.
۵
دلتنگی
شکلِ پیراهنِ آبیِ توست
که عصر
ساعت پنج
به خانه بر می گردد.
۶
مجال صحبت نبود
وگرنه یکی از ما
در صدای سکوت
گم نمی شد.
۷
وارونه که شدم
شبیه تو بودم
لاک پشتی
بخت برگشته.
۸
عاشقی بلد نبودی
شبیه کاجی ساکت
در پاییزی شلوغ.